
Interview van As VI pro.
Met Roda JC terugkeren naar de Eredivisie. Die doelstelling heeft Jeffrey van As (47), vorige week aangesteld als technisch directeur bij de Limburgse club, zichzelf opgelegd. En dat kan, denkt de Leidenaar, die eerder in een vergelijkbare functie werkzaam was bij NAC Breda en ADO Den Haag. ‘Ik pas bij emotionele clubs.'
Op 1 maart begint u officieel als technisch directeur van Roda JC. Moeten we u feliciteren of sterkte wensen?
‘Feliciteren.’
Dat klinkt stellig.
‘Ik vind Roda JC een prachtige club. Vond ik als speler al. Ik kan me niet herinneren dat ik in die periode vaak heb gewonnen in Kerkrade. Zegt wat over hoe moeilijk het voor tegenstanders kan zijn er te spelen. Die tijd moet terugkomen. En ik geloof dat dit kan. Als het bij Roda een beetje loopt, zitten er zó veertienduizend mensen op de tribune. Het draagvlak is enorm.’
Trainers die kwamen en gingen, clubeigenaren die in de cel belandden of door Roda-fans het stadion uit werden gejaagd, zorgen over het voortbestaan. U belandt, zachtjes uitgedrukt, niet bij de meest kalme club van Nederland.
‘Weet je, ik kan me wel laten afschrikken door dat soort zaken. Denken van: Is het carrière-technisch wel slim om bij een club binnen te stappen die bijna onderaan staat in de Keuken Kampioen Divisie? Alleen zit ik zo niet in elkaar. Ik deins nergens voor terug en loop niet weg voor problemen. Als voetballer al niet en nu nog steeds niet.’
Welke doelen legt u zichzelf op?
‘Roda JC hoort in de Eredivisie. En ik wil ervoor zorgen dat Roda zo snel mogelijk weer op dat niveau speelt. Kijk, ik ben natuurlijk geen tovenaar. Wel weet ik dat het me altijd goed gelukt is met beperkingen te werken. Bij NAC en ADO Den Haag was er financieel ook weinig mogelijk. Desondanks eindigde ik met die clubs altijd op keurige plaatsen. Met ADO achtereenvolgens als elfde, zevende en negende. En met NAC vier seizoenen op rij als dertiende. In de Eredivisie, hè…’
Heeft u de garanties gekregen dat u met een acceptabel budget kunt werken?
‘Ja, ik heb uitvoerig gesproken met Roland Hogenelst en Stijn Koster (de voornaamste financiers, red.). Zij hebben me een beeld geschetst van mijn budget. Hoe hoog dat is, zeg ik niet. Wel dat het genoeg is voor me. Komend seizoen promoveren met Roda zal niet makkelijk worden, maar de play-offs bereiken is realiseerbaar.’
Wat is de hand van Van As die mensen gaan terugzien bij Roda?
'Er zijn bij ADO Den Haag rare spelletjes gespeeld'
‘Ik heb het geluk dat ik als voetballer van ADO Den Haag en NAC kampioen ben geworden in de Eerste Divisie; ik weet dus wat nodig is. Globaal gezegd: met een mix van ervaring en daaromheen talentvolle spelers kun je een heel eind komen. Ik zal daarbij zeker ook oog hebben voor lokale jongens.’
U kunt meteen aan de bak: welgeteld vijf spelerscontracten lopen door.
‘Klopt. Daarom zullen de komende twee, drie maanden in het teken staan van inventariseren. Wat is er nodig? Met wie willen we door? Het is mij namelijk te makkelijk de schuld van de slechte klassering puur op de spelers af te schuiven. Er is hier nogal wat gebeurd. Mauricio García de la Vega die met veel bombarie kwam en ging, trainer Jean-Paul de Jong die werd ontslagen. In zo’n klimaat is het gewoon lastig presteren. Rust creëren in de technische staf is daarom de eerste stap die gezet moet worden.’
Heeft Fons Groenendijk zijn krabbel al gezet?
‘Ik zou liegen als ik zeg dat ik Fons er niet heel graag bij wil hebben. Juist omdat we als mens tegenpolen zijn, vullen we elkaar op voetbalgebied feilloos aan. Fons heeft als oud-speler bovendien de goede tijden met Roda meegemaakt, kent de club daardoor goed, en is vakinhoudelijk een uitstekende trainer. Hij is mijn topkandidaat.’
Diezelfde Groenendijk hield het anders niet meer vol bij ADO Den Haag, de club waar u kort na zijn vertrek werd weggestuurd.
‘Nog steeds vind ik het jammer dat Fons is opgestapt. Ik ben er namelijk van overtuigd dat we er met elkaar voor hadden gezorgd dat ADO in de Eredivisie zou zijn gebleven. Dat sluit ik nog steeds niet uit, trouwens. Alleen: dit is mijn ADO niet meer. Ik herken me niet in het waan-van-de-dag-beleid dat nu wordt gevoerd. Alan Pardew, een Engelse passant, bepaalt nu welke spelers voor ADO voetballen. Als er een Duitse trainer was gekomen, hadden er nu vermoedelijk acht Duitsers in het eerste gestaan. Dat heeft toch niets met een duurzame visie te maken? Ik zou in de winterstop nooit in één keer acht spelers hebben gehaald. Dan liever drie gerichte versterkingen, zodat de bestaande selectie vertrouwen had gehouden.’
Je zou die koopdrang ook als een diskwalificatie van uw beleid kunnen uitleggen.
‘Dat kan. Ik loop niet weg voor mijn verantwoordelijkheden, kan tegen een stootje, en vind het prima dat men mij de schuld geeft van de slechte klassering van ADO. Iedereen mag roepen dat ik Wilfried Kanon en Nasser El Khayati voor te weinig geld verkocht heb. Alleen is dat niet de waarheid.’
Wat is volgens u wel de waarheid?
'De waarheid is dat Fons en ik bij de start van dit seizoen al tegen elkaar hebben gezegd dat het lastig zou worden. We waren ervan overtuigd dat we met ADO in de Eredivisie zouden blijven. Maar elfde, zevende of negende worden, zoals de drie seizoenen ervoor, was om twee redenen niet realistisch. Eén: in samenspraak met de directeuren Mohammed Hamdi en Henrik-Jan Rinner besloot de Chinese grootaandeelhouder United Vansen 6,5 ton van het spelersbudget af te halen. En twee: niet ik, maar de eigenaar verkocht Wilfried Kanon en Nasser El Khayati voor veel te lage transfersommen.'
'Zonder twee van onze beste spelers en met nóg minder geld dan ervoor moest ik een selectie samenstellen. Geloof me, dat is lastig. Zelfs als je, zoals ik, de markt op je duimpje kent. Joshua Zirkzee (Bayern München, red.), Alessio Da Cruz (Sheffield Wednesday), Sven Botman (door Ajax nu verhuurd aan SC Heerenveen), Ché Nunnely (Willem II); het is slechts een kleine greep uit de spelers naar wie ik heb geïnformeerd of met wie ik heb gesproken. Ze bleken financieel allemaal onhaalbaar. Of mochten, zoals Patrick Joosten (door Sparta gehuurd van FC Utrecht, red.) niet weg van hun club.’
'In Den Haag loopt een man rond die veel weet van behangrollen en verfkwasten, maar ten onrechte als dé adviseur van ADO wordt gezien'
Had u dat destijds niet gewoon naar buiten moeten brengen?
‘Mezelf indekken omdat het mogelijk wat minder zou kunnen gaan met ADO? Welnee, dat vind ik zo laf. Ik blijf altijd met de borst vooruit lopen, had ook vertrouwen in de jongens die het nu moesten doen. Het enige is dat ik intern op meer krediet had gerekend. Als je drie seizoenen op rij goed presteert, verwacht je dat je als td wel wat hebt opgebouwd, dat je mag investeren. Het tegendeel bleek waar. Ik moest het met tonnen minder moet doen, terwijl de beste spelers noodgedwongen vertrokken.’
Bent u boos?
‘Boos is niet het goede woord. Ik heb het wel als een tik ervaren dat Mattijs Manders in de zomer van 2019 vertrok. Dat maakte het werk lastiger. Mattijs is de beste algemeen directeur die een club zich kan wensen. Gesprekken voeren met spelers, transferzaken, druk wegnemen bij onze trainersstaf; we deden alles samen. Ik zag Mattijs jarenlang vaker dan mijn vriendin. Werkweken van zestig uur waren normaal. Die situatie veranderde compleet toen Mattijs wegging. Al was het maar omdat het interim-management er een andere werkethiek op nahield en de eerste weken na het vertrek van Mattijs bovendien niet in de buurt was. Verre van prettig, kan ik je zeggen, wanneer je contracten moet afsluiten. Beleidstechnisch stond ik er in die periode vaak alleen voor bij ADO.’
Desondanks verschenen in november berichten dat uw contract in Den Haag zou worden verlengd.
‘Ja, klopt. Op 17 november ben ik in China geweest om gesprekken te voeren met United Vansen. Over de toekomst van ADO en die van mezelf. Zowel United Vansen, Hamdi als Rinner heeft in die periode expliciet uitgesproken: “We willen met je door”. Een paar weken later stond ik op straat.’
Dat moet u hebben gestoken.
‘Dat stak wel, ja. En dat heb ik Hamdi en Rinner ook laten weten. Er zijn rare spelletjes gespeeld bij ADO Den Haag.’
Wat voor spelletjes, denkt u?
‘Dat blijft gissen. De slechte sportieve resultaten van dit seizoen spraken natuurlijk niet in mijn voordeel. Toch denk ik dat de kern ligt in iets anders. Kijk, bij ADO heb je te maken met een Chinese aandeelhouder. Wij zijn altijd ruimdenkend geweest in het opnemen van Chinese spelers in de selectie. Yuning Zhang, die we uiteindelijk hebben gehaald, raakte tijdens een oefentoernooi in China geblesseerd, waardoor hij nauwelijks kon trainen bij terugkomst. Hijzelf en natuurlijk ook UVS wilden te snel daarna dat hij weer een basisplek zou krijgen. Uiteindelijk vertrok Zhang omdat hij, naar zijn mening, te weinig kansen kreeg. Eerder gebeurde iets soortgelijks met een Chinese jeugdspeler, die we wettelijk verplicht waren een buiten-EU-salaris te betalen. Ik denk dat UVS deze situaties als gezichtsverlies heeft ervaren. Gecombineerd met de onrust binnen de club, en mijn eigen weerstand tegen het huidige beleid, ben ik daar het slachtoffer van geworden.’
Zonder het expliciet zo te benoemen verweet Hamdi u in VI onlangs iets anders. Hij trof bij ADO een elftal waarin middelmatige spelers een te hoog salaris verdienen. Een ploeg met ‘weinig restwaarde’.
‘Tom Beugelsdijk, Lex Immers en Aaron Meijers gooien er niet wekelijks een driedubbele schaar uit, nee. Feit is wél dat deze jongens drie jaar lang aan de basis stonden van onze prima prestaties. Alom werden ze geprezen. En dan wordt nu, wanneer het voor het eerst in jaren tegenzit, de indruk gewekt alsof zij er niets van kunnen. En, kwalijker nog, dat ze jaarlijks vier, vijf ton opstrijken. Onzin! Net als dat gelul over restwaarde. Geloof me, jongens als Milan van Ewijk, Shaquille Pinas en Luuk Koopmans hebben de potentie om straks voor mooie bedragen te worden verkocht. Hebben we allemaal voor nul euro gehaald, hè. Zoals we eerder onder anderen Björn Johnsen en Mike Havenaar goed hebben verkocht. En Nasser dus, door iedereen afgeschreven toen ik hem haalde. Met nul euro waarde creëren; dat is me overal gelukt. Met dank ook aan de goede staf waarmee ik werkte.’
Hoe kijkt u terug op uw ADO-periode?
‘Met een positief gevoel. Kijk, bij een club die wordt geregeerd door emoties en waar veranderingen zijn, komt altijd een moment dat het klaar is. Dat moment was blijkbaar aangebroken. Prima. Dan moet je een grote jongen zijn en niet piepen.’
Geen rancune dus?
‘Nee. Natuurlijk zijn er ergernissen. Dat ik gekort werd op mijn budget en dat er nu opeens ruimte is voor een buslading aan nieuwelingen bijvoorbeeld. Ook irritant: van die figuren die voortdurend lopen te stoken. In Den Haag loopt een man rond die veel weet van behangrollen en verfkwasten, maar die ten onrechte als dé clubadviseur wordt gezien (John van Zweden, red.). Heel vermoeiend. Met alle respect, maar ik hecht meer waarde aan de mening van een voetbalman als Lex Schoenmaker senior. Ook de rol van journalist Jan-Hermen de Bruin, die zich overal tegenaan bemoeide, hebben de staf en ik als zeer vervelend ervaren. Maar vanwege dat soort types rancuneus zijn? Daarvoor is ADO een veel te mooie club. En bovendien: iedereen mag van me vinden wat-ie wil. Zelfs mensen die niet weten of een bal rond of vierkant is. Boeit me niet.’
Wat is dat toch, dat iedereen blijkbaar een mening over u heeft?
‘Geen idee. Wat denk jij?’
Uw imago. U heeft nou niet het alledaagse voorkomen van, pakweg, Arne Slot.
‘De voetballer Jeffrey van As kon gek zijn, ja. Misschien dat dat beeld nog aan me kleeft. Maar in werkelijkheid ben ik juist een nette en goed opgevoede jongen. Studiebol noemden ploeggenoten me in de Ajax-jeugd zelfs. Dat was omdat ik naast het voetballen per se het vwo wilde afronden. Ach, van die beeldvorming kom ik vermoedelijk niet meer af. Gelukkig weten de mensen die me goed kennen hoe ik écht ben: recht voor z’n raap, eerlijk, en iemand die tegen de materiaalman niet anders doet dan tegen de koningin.’
U heeft niet het idee dat uw imago afbreuk doet aan uw vakmanschap?
‘Weet je, ik denk dat de waardering voor mijn werk vaak pas achteraf komt. Neem NAC, waar ik werd weggestuurd toen de club negende in de Eredivisie stond. Ook daar hoorde je: “Hij verkoopt te weinig spelers”. De waarheid is dat ik met de overgang van Nemanja Gudelj naar AZ verantwoordelijk was voor de grootste transfer in de clubgeschiedenis. Dat besef is er in Breda nu ook wel, hoor. Net als de wetenschap dat je, als je nul kunt uitgeven, niet elke transferwindow voor miljoenen verkoopt. Ik spreek nog heel veel NAC-mensen. “Je hebt het toch niet zo gek gedaan”, hoor ik dan. Zo zal het straks bij ADO ook zijn.’
'Ik ben iemand die tegen de materiaalman niet anders doet dan tegen de koningin'
Nu dus eerst Roda, de volgende ‘rustige’ club in uw td-loopbaan.
Lachend: ‘Mooi, toch?’ Dan, serieus: ‘Roda maakt een moeilijke fase door. Toch denk ik dat ik ervoor kan zorgen dat er komend seizoen een selectie staat waarmee we boven in de Eerste Divisie mee kunnen doen. En dan weet je het maar nooit.’
Denkt u nooit: Ik wacht eens totdat pakweg Willem II, PEC Zwolle of Heracles Almelo aanklopt?
‘Nee. Natuurlijk zou het lekker zijn eens met een dikkere portemonnee te winkelen. Of dat de kranten eens een dag níét over allerlei rellen schrijven. Anderzijds zegt het wel alles over hoe NAC, ADO en ook Roda JC leven. Daar hou ik van, dat rauwe. Karakterologisch pas ik het best bij emotionele clubs.’
do 20 februari 2020 om 17:08 - 20 februari 2020 om 17:08 # 153951