045J
Leuk is het niet. Maar de club gaat me aan het hart. En van fouten uit het verleden lijken ze in Kerkrade niet te leren.
Ik kom zo'n 45 jaar bij de club en tot 2006 of zo was het beleid erop gericht de spelers die vertrokken te vervangen door betere. Daarbij werd wel eens een bok geschoten, maar het was tenminste de ambitie.
Die ambitie is het laatste decennium verdampt. Dat zal ingegeven zijn doordat de inkomsten zeker na 2008 geen gelijke tred hielden met de uitgaven, maar zeker ook met mentaliteit en competentie. Het Bosman-arrest, de crisis - het zijn allemaal zaken waarmee onze club beduidend minder goed is omgegaan dan de concurrentie. De noodzaak goed en alert te scouten is alleen maar toegenomen en de club heeft die uitdaging laten versloffen. Zeker in relatie tot clubs van vergelijkbare omvang. Heracles en PEC zijn echt geen grotere clubs, maar hebben hun (technische) beleid beter op orde (gehad). Bij Roda was men zelfgenoegzaam, dacht men dat het wel goed zou komen. We waren tenslotte Roda. Maar met jeugd opleiden voor wedstrijden tegen Alphense Boys of De Spartaan kom je er gewoon niet. Dat is niet het niveau dat Roda nastreeft. En als je je spelers ophaalt die zich in Cyprus, Polen of de Jup zich niet hebben weten te onderscheiden, ga je in de Eredivisie in de problemen komen. Dat KAN helemaal niet anders.
We zijn door onze hoeven gezakt en dat is prima. Hoogmoed komt voor de val. Zeker als die gepaard gaat met nepotime en (daaraan gekoppeld) stuitende incompetentie. Het bidden en smeken om een zak geld is begrijpelijk, maar het lost niks op.
Niet zolang de cultuur niet verandert. De vraag naar de levensvatbaarheid is een belachelijke (en een belediging aan het adres van alle stakeholders). Er is niks mis met de club. Maar de lat moet wel hoger worden gelegd. En dan vooral op technisch vlak. We zullen spelers moeten scouten en opleiden voor het niveau dat we beogen. Dat is een heilig doel en hoe ze het doen interesseert me geen zier - ze doen het maar.
Probleem: ik geloof niet dat dat gaat gebeuren. Niet met deze leiding. Ik hoor nog steeds niks van zelfkritiek, alleen maar excuses. Dat snap ik wel, want als je de club kleiner maakt dan 'ie is, lijkt je eigen falen niet zo groot. Maar de dagen dat slappe excuses volstonden liggen echt achter ons. Ik ben niet geinteresseerd in problemen, het gejank van Harm, de paniekzaaierij van de G7, ik ben geinteresseerd in oplossingen. En liefst een beetje van structurele aard. Komen die er, steun ik de club - al leidt de weg naar herstel eerst door de onderbond. Blijft het zo als het nu is trek ik ergens aan mijn stutten en zien ze me nooit meer terug. Het is echt aan de club.