Met zijn snor is Lucas Beerten een opvallende verschijning in de eerste divisie, met zijn pakkende oneliners fleurt de Roda-speler menig interview op. De 21-jarige Belg kende een moeilijke tijd met een slepende knieblessure, eenmaal terug op het veld werd hij in korte tijd bijzonder populair in Kerkrade. „Ik werd door fans aangesproken: laat hem staan! Toen durfde ik hem niet meer af te doen.”

Het blessureleed

„In de vorige wedstrijd tegen Jong Ajax maakte ik mijn debuut voor Roda. Eén helft. Het was mijn eerste keer voor zoveel publiek. Ik vond dat ontzettend sjiek. Aan het begin van dit seizoen had ik niet verwacht dat ik zoveel zou spelen. Mijn doel was om fit te worden, en hier en daar minuten te sprokkelen. Ik had bij Genk meer dan een jaar niet gespeeld voordat ik naar Roda kwam.

Er zat een botje los in m’n linkerknie, dat schuurde overal tegenaan als ik bewoog. Ik dacht eerst dat het zo’n pijntje was dat vanzelf weggaat, maar het bleef aanslepen. Er was niemand die mij een termijn kon geven waarop het genezen moest zijn. De ene specialist adviseerde om te opereren, een ander raadde dat juist af.

Eerst werk je nog naar de eerste wedstrijd toe, maar als je die niet haalt, denk je: shit. En zo schuift het steeds verder op. Je ziet die jongens elke dag naar buiten gaan om te trainen. Mentaal was dat heel zwaar. Ik heb toen ook gevraagd om apart te gaan trainen bij een specialist, buiten de club.

De winterperiode was het zwaarst, toen heb ik me serieus zorgen gemaakt. Gaat het ooit weg? Ik heb nooit gedacht aan stoppen, maar had wel de angst dat dat noodzakelijk zou zijn. Je probeert zo rustig mogelijk te blijven. Ik ben niet iemand die daarover praat, hou dat liever voor mezelf. Anders word je er nog eens extra mee geconfronteerd. Vooral als je ’s avonds in bed ligt, dan ga je nadenken en val je moeilijk in slaap.

Het beïnvloedde ook m’n sociale leven. Als vrienden naar een feestje gingen of paddelen, moest ik vaak passen omdat ik niet langer dan een uur rechtop kon staan. Juist dat soort leuke momenten, die voor afleiding zorgen, had ik daardoor ook niet.

Nu kan ik inmiddels weer vrijuit spelen. Ik hoef gelukkig ook niet meer zo’n bandje om, zo’n ding onder de knie dat je vaak ziet bij oudere mannen. Met krachttraining ben ik wel iets voorzichtiger en ik warm die knie extra goed op, maar verder heb ik geen last meer. Het is fijn om nu weer te kunnen spelen, om die wedstrijdspanning te voelen. Het is gelukkig nog vrij vlot gegaan met fit worden.

En om nu met Matisse samen achterin te staan tegen Jong Ajax is toch wel speciaal. We hebben een hechte band, kennen elkaar al van Genk. We zullen elkaar heus wel even aankijken als we een paar ballen wegkletsen.”

De oneliners

„Ik had eerst helemaal niet door dat mijn interviews zo opvielen. Bij ons zijn dat gewoon gezegdes die we thuis zo vaak zeggen. Hoewel, als ik er een paar naloop - ‘als een bende soldaten vlogen we erop’, ‘als een kudde bizons hebben we de kooi verdedigd’, ‘hij heeft wat extra vuurwerk in ons gat gestoken’ - nee, het is niet zo dat ik dat dagelijks zeg.

Maar het is voor mijzelf niet zo abnormaal. Het is ook wel te volgen, toch? Het komt er gewoon spontaan uit, als ik in de emotie zit. Ik spreek dan voordat ik nadenk. Soms kijk ik m’n interviews terug als ze voorbijkomen. Thuis, als ik alleen ben. Als ik mezelf dan hoor praten, denk ik ook weleens: wat zeg jij nu eigenlijk? Het is niet dat ik iets speciaal met taal heb of zo.

Via sociale media krijg ik van fans vaker berichtjes, dat ze het zo leuk of grappig vinden. Als iemand iets deftigs stuurt, antwoord ik altijd netjes. Is een kleine moeite. Ik bedoel: het is niet zo dat ik Lionel Messi ben en weet ik veel hoeveel berichten per dag krijg. Ik zit niet van ’s ochtends tot ’s avonds met ze te chatten hè.

Toen ik klein was, vond ik het ook sjiek om een berichtje te krijgen van een Genk-speler. En inmiddels ken ik een paar fans, die je ook rondom wedstrijden ziet. Het is fijn dat de supporters je appreciëren, maar volgens mij geldt dat eigenlijk voor de hele ploeg.”

De snor

„Het was niet eens de bedoeling om mijn snor zolang te laten staan. Ik had begin dit seizoen een gezichtsbeharing dat nergens op trok. Het was nogal wild. Op een gegeven moment kwam het gezond verstand bovendrijven en besloot ik het eraf te halen. Maar om direct alles weg te doen? Het contrast was gevoelsmatig te groot, dan zou ik op een baby lijken. Dus ik liet eerst die snor staan, met de intentie om die twee weken later alsnog af te scheren. Ik heb er niet eens over nagedacht of ‘ie nou goed staat of niet.

En opeens werd die snor een dingetje. In de kleedkamer werd gelachen: wat is dit nou? Sommigen waren voorstander, van anderen moest ‘ie zo snel mogelijk eraf. Ik kreeg ook veel berichtjes van fans, dat ze de snor echt geweldig vonden. Toen wilde ik hem evengoed nog afscheren, totdat we een keer in het supporterscafé waren en ik door veel fans werd aangesproken: laat hem staan! Toen durfde ik niet meer.
Nu ben ik eraan gewend geraakt. In het begin zat ik er nog veel aan te voelen, een beetje mee te spelen, nu niet meer zo. Het symboliseert voor mijzelf m’n periode bij Roda. Inmiddels ben ik er ook aan gehecht, alsof het mijn zoon is. Als ik hem zou afdoen, voelt het alsof ik mijn kind weggeef. Misschien een drastische vergelijking, maar goed, ik heb nog geen kinderen, dus dan kan dat nog wel, toch? Zie je, ik moet af en toe eerst even nadenken.

Het is niet zo dat ik m’n snor heel minutieus bijhoud, ik ambieer geen modellencarrière hè. Als ‘ie nat wordt onder de douche en dan over m’n lippen komt, dan werk ik hem even gauw bij. Hij mocht wel iets voller zijn, vind ik zelf. Zo eentje als Balthasar Boma van FC De Kampioenen, een Belgische televisieserie. Dat is écht een snor. Die van mij is niet heel fel, maar ik word er desondanks veel op aangesproken.
Met een supporter heb ik afgesproken om – mocht het uiteindelijk zover komen – tijdens de huldiging de zijkantjes op te krullen. Op mijn paspoort heb ik dat ook gedaan; toch even iets geks. Een beetje gel erin. Maar goed, dan moeten we eerst promoveren, dat is het belangrijkste.”

Roda JC begint vrijdagavond (20.00 uur) tegen Jong Ajax met Lucas Beerten als vervanger van de geblesseerde Nils Röseler. Het is nog onzeker of Vaclav Sejk kan meespelen tegen de beloften uit Amsterdam. Ondertussen zal het duel tussen Willem II en FC Groningen met bovengemiddeld veel belangstelling gevolgd worden in Kerkrade.

De Tsjechische spits stapte woensdag geblesseerd van de training en liet de afsluitende sessie op donderdag uit voorzorg aan zich voorbij gaan. Op de wedstrijddag wordt bepaald of hij fit genoeg is om te spelen, vertelt Roda-coach Bas Sibum. „Hij voelde zich nu niet okselfris, maar als Vaclav fit is, start hij. Anders gaat Schmid erop.”
Sibum kiest voor Lucas Beerten centraal achterin op de plek van Röseler. „Orhan Dzepar was ook een optie, maar is niet helemaal fit en Lucas is van origine een centrale verdediger en meer gewend aan die positie. Hij heeft het de laatste weken ook goed gedaan.”
Jong Ajax - Roda JC

Vrijdag: 20.00 uur
Vermoedelijke opstelling: Raatsie, Reith, Didden, Beerten, Müller, Kongolo, Ould-Chikh, Ouaissa, Van der Heide, Sejk/Schmid, Pena Zauner
Niet inzetbaar: Bijleveld, Spieringhs, Güclü (geblesseerd), Sejk (twijfelgeval)

De blessure van Röseler, die tegen De Graafschap ongelukkig terechtkwam en per brancard van het veld werd gedragen, valt mee volgens de coach. De knieschijf van de verdediger schoot uit de kom. „Er is relatief weinig schade aan z’n knie. Het is lastig om te zeggen of hij nog kan spelen dit seizoen, dat hangt ervan af hoe zijn knie reageert.”
Lees ook: Knieschijf schiet uit de kom tijdens Roda JC-De Graafschap: ‘Ik maak me meer zorgen om Nils dan om de uitslag’
Talentvol

Met Jong Ajax treft Roda de nummer veertien van de eerste divisie. Het eerste elftal van de Amsterdammers kwam woensdag in actie, waardoor verwacht mag worden dat selectiespelers die toen niet (veel) in actie kwamen, zoals Kian Fitz-Jim, Silvano Vos, Tristan Gooijer en Julian Rijkhoff, tegen de Kerkradenaren hun opwachting maken.
„Het maakt mij eerlijk gezegd niet uit wie er gaat spelen. Ik weet hoe ze spelen en ze zijn allemaal heel talentvol. Voetballend gezien zal er weinig veranderen. Ze zijn vooral heel vaardig aan de bal”, aldus Sibum.
Scenario’s Willem II - FC Groningen

Terwijl Roda aftrapt in Amsterdam, wordt de wedstrijd tussen concurrenten Willem II en FC Groningen met bovengemiddeld veel interesse gevolgd in Kerkrade. Alle rekensommetjes worden gemaakt, de verschillen zijn miniem. Eén ding is zeker: alle drie de ploegen hebben promotie nog in eigen hand.
Het gunstige scenario voor Roda in Tilburg is een zege voor de thuisploeg, die zich daarmee verzekeren van promotie én ervoor zorgen dat het elftal van Bas Sibum bij winst op Jong Ajax een week later in eigen huis tegen Cambuur Leeuwarden kan promoveren. Het affiche op de slotdag, uit tegen Groningen, is dan enkel voor de statistieken.
Maar als de Groningers een resultaat halen tegen Willem II - een gelijkspel of overwinning - behoort een ultieme ontknoping in de laatste speelronde nog immer tot de mogelijkheden, ongeacht de uitslag van Roda in Amsterdam. Ook het doelsaldo (nu vier goals in Gronings voordeel) kan dan van doorslaggevend belang worden.
Op hetzelfde moment dat Roda speelt, staat er in Tilburg een ontmoeting tussen de concurrenten Willem II en FC Groningen (zie kader) op het programma. „Het interesseert me niet zoveel wat er daar gebeurt. Wij moeten zelf winnen, dat is het enige dat telt, daarna kunnen we verder kijken. En wat er dan in Tilburg is gebeurd, zien we dan wel weer.”

Als je zo voetbalt tegen Groningen, Dordrecht en Telstar ga je het nog zwaar krijgen.

Pfff die Livramento…

Glorie mvvke

Het moest anders, besefte Arjen van der Heide (22) halverwege vorig seizoen. Hij voelde zich niet op z’n plek in Heerlen, de prestaties waren teleurstellend. De vleugelaanvaller ging met een mental coach aan de slag, ontmoette zijn huidige vriendin en keek kritisch naar zijn eigen spel. „Stukje bij beetje word je beter, groeit je zelfvertrouwen, en dan zie je dat het resultaat vanzelf komt.” Het voormalig toptalent van SC Heerenveen is nu van grote waarde in de promotiestrijd van Roda.

Als hij begin 2023 de oud-voetballers Gianni Zuiverloon en Edson Braafheid in het ESPN-programma De Voetbalkantine hoort vertellen over hun bedrijf waarmee ze zich focussen op de mentale gezondheid van topsporters, luistert Arjen van der Heide aandachtig. Steeds vaker rijdt hij in die periode – februari vorig jaar - aan het einde van de dag zonder voldaan gevoel naar huis. Ook die dag. Het waardeloze seizoen dat Roda doormaakt schiet door zijn hoofd.

„We hadden een klote jaar, met slechte resultaten, een slechte sfeer in de groep. Het was op een gegeven moment een neerwaartse spiraal waar we niet meer uitkwamen”, blikt Van der Heide (22) terug. De vleugelaanvaller zit zelf ook niet lekker in z’n vel. In Heerlen woont hij voor het eerst op zichzelf. Hij is opeens veel alleen.

„Thuis, bij m’n ouders in Heerenveen, waren we met zes. Dat was altijd gezellig. Er was altijd afleiding. Nu zat ik opeens alleen te eten: binnen vijf minuten is het bord leeg. Tja, en dan? Niet dat ik eenzaam was of zo. Maar het was wel lastig. Het helpt als het op het veld dan wel lekker draait, maar dat was dus ook niet het geval.”

Veel gebracht

Als de week – die steeds vaker werd afgesloten met een nederlaag – voorbij is, stapt hij vaak in de auto naar Friesland. „Lekker naar m’n familie, naar de mensen die je steunen. Even weg van de negativiteit en aan iets anders denken. In het begin reed ik daarna nog vol goede moed terug naar Kerkrade, maar dat werd op een gegeven moment ook steeds minder, totdat ik een mental coach ontmoette.”

Als hij het verhaal van Braafheid en Zuiverloon hoort, besluit hij ze te benaderen. „Ik dacht: hé misschien is dat iets voor mij. Het was best een stap. Er zit toch nog een taboe op mental coaching, al wordt dat gelukkiger steeds minder. Maar goed, ik had ook zoiets van: ‘misschien heb ik dit wel nodig, misschien brengt het mij wel wat.’ En het heeft me ook écht veel gebracht.”

1% procent beter

Het seizoen is toch al min of meer verloren, „maar wat kan ik er zelf aan doen om dan klaar te zijn voor volgend jaar”, vroeg Van der Heide zichzelf af. „Een mindset om te proberen elke dag 1% beter te worden, om beter met tegenslagen om te gaan. Een voorbeeld: als er een keer iets fout gaat, laat ik dan m’n koppie hangen en praat ik mezelf omlaag of toon ik lef en probeer ik het nog een keer? Iedereen maakt fouten, je moet ook durven om fouten te maken, je moet alleen zorgen dat je ervan leert.”

Koos hij eerder na een mislukte actie voor de veilige optie, nu dat hij dat niet meer. „Ik ben aanvaller, ik moet juist risico’s nemen. Ik kan een wedstrijd beslissen, moet creativiteit brengen op het veld. Het rendement dat ik nu heb, dat komt mede door vorig jaar. Ik ben veel gaan evalueren, wedstrijden terug gaan kijken. Ik ben over voetbal gaan nadenken, over tactiek, ook door de nieuwe staf. Als de bal daar is, waar moet ik dan in positie voor de goal zijn, dat soort dingen. Stukje bij beetje word je beter, groeit je zelfvertrouwen, en dan zie je dat het resultaat vanzelf komt.”

Helpt de mental coach hem vooral met presteren op het veld, buiten de lijnen heeft zijn vriendin een grote rol gespeeld in het feit dat ‘ie nu lekker in zijn vel zit. „We ontmoetten elkaar in diezelfde periode als ik met de mental coach aan de slag ging. We kenden elkaar al, maar hadden elkaar zes jaar niet gezien. Je gaat daten, hebt een leuke tijd samen. Dat beviel goed. In augustus zijn we gaan samenwonen, dat heeft ook geholpen om me hier in Heerlen thuis te voelen in plaats van alleen in Heerenveen.”

Basisplaats

Sinds februari heeft hij z’n basisplaats aan de rechterkant terug. Eerst door een blessure van Sami Ouaissa, maar ook nu die weer fit is, blijft Van der Heide staan. Hij levert, met zeven goals en elf assists. „Het is fijn om nu langere tijd de kans te krijgen. Daarvoor kreeg ik telkens een kwartier, twintig minuutjes. Maar goed, als ik me in de trainer verplaats: hij had ook geen reden om iets te veranderen. Het is frustrerend, maar die frustraties mogen niet de overhand krijgen. En ik moet blijven gaan, zorgen dat de trainer me niet uit het oog verliest.”

Hij lijkt z’n grote belofte – hij zat op z’n vijftiende al bij de selectie van Heerenveen – eindelijk, in ieder geval deels, in te lossen. „De verwachtingen waren hoog, ook voor mijzelf. Vijftien was eigenlijk iets té jong achteraf. Ik dacht dat ik met 18 basisspeler zou zijn, met 20 een transfer naar Ajax zou maken. De realiteit blijkt anders, mede door blessures, en daar moet je mee leren omgaan. Ging ik er eerder met de pet naar gooien bij tegenslag, nu kijk ik naar mezelf.”

Zijn grote doel is nog steeds slagen bij SC Heerenveen, de club waar hij opgroeide, waar hij als klein mannetje op de tribune zat met z’n vader. Animositeit richting concurrent FC Groningen voelt hij als Fries niet zo. „Nee, de echte derby is tegen Cambuur. Die wedstrijd wordt speciaal voor mij. En als het toch nog op die laatste pot in Groningen aankomt, ook goed. Laat maar komen, dan pakken we ze daar. Gaan we daar juichen.”

Roda-trainer Bas Sibum kan vrijdagavond tegen De Graafschap (20.00 uur) weer een beroep doen op Matisse Didden. De verdediger keert terug van een blessure. Over de stand op de ranglijst kan inmiddels openlijk gesproken worden in Kerkrade. „Ik ken de verschillen, maar het zegt me tegelijkertijd ook niet zoveel.”

Didden moest vorige week tegen TOP Oss afhaken in de warming-up, waardoor Orhan Dzepar centraal achterin moest spelen. „Dat viel even tegen ja. Ik heb even getwijfeld of ik Walid Ould-Chikh of Orhan Dzepar daar neer zou zetten. Orhan heeft dat uiteindelijk goed opgepakt. Maar Matisse kan nu wel écht spelen.”

Op voorsprong

De uitwedstrijd in Oss werd uiteindelijk zonder veel moeite gewonnen. Na een vroege goal van Arjen van der Heide zat Roda op rozen. „Dat helpt enorm. Ik stond handenwrijvend langs de kant toen die goal viel. Als wij eenmaal voorkomen, dan is er niemand beter. Wij zijn goed aan de bal en kunnen goed counteren, zeker als de tegenstander meer ruimtes moet weggeven. Het is niet voor niets dat we dit seizoen alles hebben gewonnen als we voorkwamen.”

Vermoedelijke opstelling: Raatsie, Reith, Didden, Röseler, Müller, Kongolo, Dzepar, Ould-Chikh, Van der Heide, Sejk, Pena Zauner

Niet inzetbaar: Bijleveld, Koglin, Spieringhs (geblesseerd)

Het geeft Sibum vertrouwen met het oog op de laatste vier speelrondes. Hij zag hoe zijn ploeg geen ruimte liet voor twijfel. „Ik zie urgentie en overtuiging. Dat zijn de twee juiste termen, denk ik. Er is geen sprake van druk. De jongens zijn heel stoïcijns. Hebben heel scherp voor ogen wat ze willen, en dat is winnen van De Graafschap en jagen op Willem II. Wij kijken niet naar beneden.”

Ranglijst

Over de stand op de ranglijst kan inmiddels openlijk gesproken worden in Kerkrade. „Ik weet dat we drie punten achterstaan op Willem II en drie punten voor op FC Groningen. Maar vraag me dan weer niet wie er nu vierde staat of wat de verschillen in doelsaldo zijn. Dus ik ken de verschillen, maar het zegt me tegelijkertijd ook niet zoveel. We moeten gewoon winnen, anders heb je er helemaal niks aan. En ook als we verliezen, gaan we gewoon door. We hebben alles nog in eigen hand.”

Van spanning of druk wil Sibum niets weten. „Ik ben echt niet bezig met die promotierace. Ik voel voor de wedstrijd wel wedstrijdspanning, maar dat is het dan ook. Ik wil verder gewoon elke dag alles eruit halen en in dit geval die jongens heel goed voorbereiden op De Graafschap en de bedreigingen van die ploeg. Vrijdag gaan we zien of dat gelukt is. En als we dan aan het einde van de rit promoveren, zou dat natuurlijk fantastisch zijn.”

Walid Ould-Chikh klaar voor stap: 'Ik ben de Keuken Kampioen Divisie ontgroeid'

Toen Arjen van der Heide begin maart in de dertigste minuut van de Keuken Kampioen Divisie-kraker, tussen Roda JC en ADO Den Haag naar de grond werd gewerkt in het zestienmetergebied, wist de 24-jarige Walid Ould-Chikh van de Kerkraardse formatie allang wat hij met de daarop volgende strafschop ging doen. Gelukkig was de regie bij ESPN ook goed aan het opletten, want de penalty die zonder aanloop werd genomen, ging zo snel tegen de touwen, dat de mooie beelden nog maar net live te zien waren. De penalty ging het hele wereldwijde web over, terwijl het idee spontaan op het trainingsveld is ontstaan. “Ik overlegde nog met de keepers van Roda of dit in de wedstrijd zou kunnen. Ze zeiden van wel, dus ik deed het gewoon. Het heeft een heel mooi moment opgeleverd.” Transfermarkt.NL heeft contact opgenomen met de smaakmaker van de Kerkradenaren om te praten over zijn geweldige seizoen, FC Volendam en een mogelijke transfer.

De penalty tegen ADO Den Haag is tekenend voor het seizoen van Ould-Chikh. De aanvallende middenvelder kan zich dit seizoen eindelijk focussen op één vaste positie en dit levert heel mooie statistieken op. Met twaalf doelpunten en zeven assists heeft is hij net zo vaak bij doelpunten betrokken als de twee seizoenen hiervoor bij elkaar opgeteld, verviervoudigd. Ook miste de geboren Roosendaler slechts één wedstrijd dit seizoen, dit was wegens ziekte. De goede statistieken leverden hem ook nog een onderscheiding op, namelijk ‘beste speler van de eerste periode’. Met deze onderscheiding en goede cijfers op zak, kun je dus wel stellen dat Ould-Chikh één van de eerste spelers is die door Bas Sibum op het wedstrijdformulier wordt gezet.

Naast de persoonlijke successen, speelt Ould-Chikh ook in een erg succesvol elftal dit jaar. Roda JC staat vier wedstrijden voor het einde van de competitie, met een voorsprong van drie punten op FC Groningen, op de tweede plaats in de Keuken Kampioen Divisie. De Eredivisie lonkt na zes jaar afwezigheid dus weer in Kerkrade en het geloof dat dit gaat lukken leeft ook bij Ould-Chikh. “Ik ga uit van onze eigen krachten”, geeft de van Volendam gehuurde middenvelder vol bravoure aan. “We hebben de laatste vier wedstrijden gewonnen en zijn al sinds februari ongeslagen. Ik ga er dan dus ook vanuit dat we gaan promoveren.” Roda heeft promotie in eigen hand, maar speelt de laatste wedstrijd nog wel in en tegen Groningen. Dit kan een allesbeslissende wedstrijd worden en in Kerkrade zijn ze voorbereid op dit mogelijke scenario. “De laatste wedstrijd tegen FC Groningen, die mogelijk allesbepalend kan zijn, gaat niet meer om kwaliteit, maar wie mentaal het sterkst is”, is Ould-Chikh van overtuigd.

Dat dit seizoen wel eens speciaal kon worden, hadden Ould-Chikh en zijn teamgenoten al snel door vertelt hij. “Vanaf het begin liep alles heel goed, we waren gelijk een collectief. Dit is complimenten waard voor Jordens Peters en Robbie Servais (respectievelijk algemeen en technisch directeur van Roda JC, red.), die de juiste spelers bij elkaar hebben gebracht. Vanaf dag één hadden we gezamenlijk maar één doel en als dat vanaf het begin zo goed gaat, is het makkelijker om die lijn door te trekken. Iedereen had vertrouwen hierin en ook in elkaar.” Dit is ook terug te zien in de cijfers. Roda was in de eerste periode de baas van de competitie en won dan ook de eerste periodetitel. De periodes daarna was er wel iets verval te zien bij de Limburgers, maar het is desondanks het hele jaar één van de grootste kanshebbers op promotie geweest. Of dit succesvolle elftal van trainer Bas Sibum ook zichzelf zal belonen, moet nog blijken, maar Roda leeft weer en heeft dat dit seizoen bewezen.

Ould-Chikh speelt dit seizoen alles in Kerkrade. Dat was vorig seizoen nog wel anders in Volendam. Met slechts drie basisplaatsen in één heel Eredivisieseizoen, waren de kansen op veel minuten daar schaars. Toch snapt Ould-Chikh wel waarom hij daar zo weinig aan spelen toe is gekomen. “Bij Volendam hadden we vorig seizoen weinig de bal en dat is niet het spel waarin mijn kwaliteiten het best naar boven komen. We stonden er slecht voor rond de winterstop, dus ik snap ook wel dat we defensiever speelden. Ik neem niemand bij Volendam ook iets kwalijk.” Toch werd het zo wel lastig voor de middenvelder om zich te kunnen bewijzen in Volendam, ook dit seizoen weer. “Als je het moet doen met invalbeurten, speel je met een bepaalde bewijsdrang en een gebrek aan zelfvertrouwen”, legt hij uit. Dit bleef ook aanhouden in de richting van dit huidige seizoen. Daarom koos ik ervoor om een stapje terug te doen”, aldus Ould-Chikh.

Nu het met Volendam dit seizoen minder gaat, hadden ze Ould-Chikh misschien wel goed kunnen gebruiken in de Eredivisie. Toch was het terughalen in de winterstop niet reëel. “Dat is niet aan de orde geweest. Dit was alleen mogelijk als ik niet aan spelen was toegekomen bij Roda. Ook zit ik hier lekker in mijn vel en dat weten ze ook in Volendam.” Wel krijgt Ould-Chikh de slechte prestaties van zijn oude club mee. “Het is lastig om te zien hoe dit seizoen verloopt voor hun, op sportief en op bestuurlijk vlak. Dit krijg je natuurlijk wel mee en het doet natuurlijk wel wat met je, want het blijft mijn club.”

Ondanks het meekrijgen van de onrust uit het Vissersdorp, verloopt het stapje terug van Volendam naar Roda fantastisch voor de middenvelder. Met twaalf doelpunten en zeven assists staat hij in de top tien van de productiefste spelers van de Keuken Kampioen Divisie. Deze cijfers zijn vooral bijzonder, omdat hij voor dit seizoen nog nooit meer dan twee doelpunten in één seizoen wist te scoren. De speler zelf weet wel waarom hij dit seizoen ineens een doelpuntenmaker is geworden. “Ik wist altijd al van mezelf dat ik veel kon scoren, maar bij Volendam heb ik nooit de kans gehad om vast op één positie te spelen. Dit is denk ik de reden dat het er hiervoor nooit echt is uitgekomen. Ik weet zeker dat, bij welke club ik ook kom, ik door zal gaan met veel doelpunten maken en assists geven.”

Mede door zijn toegenomen rendement is de kans dat Ould-Chikh volgend seizoen in de Eredivisie speelt, groot. Toch zal dit hoogstwaarschijnlijk niet zijn voor Roda JC of FC Volendam. “Bij degradatie is het voor mij onmogelijk om bij FC Volendam te blijven, dat weten zij ook. Ik denk dat ik het niveau van de Keuken Kampioen divisie wel ben ontgroeid. Dit bedoel ik niet arrogant, maar het gaat me gewoon best gemakkelijk af. Omdat ik in het volgende seizoen vijfentwintig jaar wordt, is een stap omhoog wel nodig. Ook zal het onwaarschijnlijk zijn om volgend seizoen bij Roda JC in de Eredivisie te voetballen”, is hij stellig. “Niet vanwege de sportieve prestaties, maar eerder vanwege de financiële mogelijkheden van de club”, aldus Ould-Chikh. Waar hij dan wel naartoe wil heeft de voetballer al perfecte voor volgend seizoen geschetst. “Ik wil het liefst bij een team komen dat makkelijk speelt en dat veel de bal heeft. Dit gaat mij enorm helpen om mijn kwaliteiten beter naar boven te laten komen. Dit kan in de Eredivisie, maar ook in het buitenland. De Duitse en de Engelse competities zijn ook heel mooi.”

Bedankt voor de update weer @karl & @deSpoorzoeker 👍

[quote]326627[/quote]

Kom er ook niet in.