Nu het vernieuwde Roda JC volop in de steigers staat, moeten de spelers uit de eigen jeugdopleiding zich schikken in een rol op het tweede plan. Voor geen van hen lijkt er aankomend seizoen een basisplek in het verschiet te liggen. Hoe erg is dat eigenlijk?
Ze werden de laatste twee seizoenen met regelmaat voor de leeuwen gegooid. Soms vanwege blessures of schorsingen, maar nog vaker simpelweg uit financiële nood geboren. De meegegeven opdracht was op die momenten geen simpele: het hoofd boven water houden in een elftal dat vaker vierkant dan soepel draaide. Mart Remans, Nicky Souren, Pepijn Schlösser, Mitchel Keulen, Livio Milts en Radomir Novakovic; allemaal werden ze bij Roda geschoold of kwamen ze via de jeugdopleiding binnen, allemaal kunnen ze er op hun manier over meepraten.
Veranderd perspectief
Maar het perspectief bij Roda is inmiddels veranderd. Onder renovatieduo Jeffrey van As en Jurgen Streppel zagen de spelers uit de jeugd hun naam de laatste weken één voor één uit de basisopstelling verdwijnen. Doelman Radomir Novakovic, wiens contract afgelopen voorjaar nog werd verlengd, verdween zelfs helemaal. Toen bleek dat de Servisch-Duitse keeper zich niet kon schikken in een reserverol kwam het al snel tot een scheiding. Voor de andere spelers geldt ook dat er op hun positie inmiddels nieuwelingen zijn aangetrokken. Zo zullen vleugelverdedigers Schlösser en Keulen normaal gesproken op hun positie Stefano Marzo en Amir Absalem voor zich moeten dulden en zijn aanvallers Remans en Milts aangewezen op korte invalbeurten. Ook voor Nicky Souren, lang bestempeld als het grootste talent uit de Roda-jeugdopleiding, geldt dat hij voorlopig gewoon op de bank plaats dient te nemen. Hij zal hard moeten knokken om een plekje op het druk bevolkte middenveld te veroveren.
Lichtpuntje
Er is wat geld te besteden en de eigen jeugd wordt direct geparkeerd, klonk het weekeinde hier en daar al cynisch. Maar hoe erg is het eigenlijk dat de genoemde jeugdspelers nu genoegen moeten nemen met een plek op de bank? Natuurlijk mag Roda ze erkentelijk zijn; ze werden in woelige tijden in het diepe gesmeten en vormden de laatste twee jaar af en toe een lichtpuntje in duistere tijden. Ze zorgden ook voor enige herkenbaarheid bij de club die toch jarenlang smalend werd weggezet als ‘vreemdelingenlegioen’. Maar nu er zowaar enige rust terug lijkt te keren en de kwaliteit bij Roda voorzichtig wordt opgeschroefd, is het begrijpelijk dat de jongelingen uit de eigen stal weer even pas op de plaats moeten maken. Het is bovendien lang niet zeker dat de spelers om wie het gaat ook meekunnen op een hoger niveau. Souren en Remans lieten al flarden van hun potentie zien, maar zijn nog te grillig. Schlösser, Keulen en Milts stonden, bijvoorbeeld vanwege blessures of gebrek aan speeltijd, lange tijd bijna stil in hun ontwikkeling.
Jeugdopleiding
Roda mikt dit seizoen op een plek in de subtop van de eerste divisie. Niet alleen het eerste elftal moet daarbij van ver komen, hetzelfde geldt voor de jeugdopleiding. Anders dan bijvoorbeeld een club als NEC levert die op dit moment nog geen spelers af die moeiteloos meekunnen in een ploeg met die ambitie. De club wil desondanks vooruit en kiest daarom voor spelers met meer kwaliteit en meer ervaring. Daar zitten overigens ook jonge talenten van buitenaf bij. Een verrassing kan dat voor niemand zijn. Het is immers ook met dat perspectief dat de contracten van Souren, Remans en Milts de afgelopen maanden werden verlengd. Ervan uitgaande dat Streppel zijn elftal op de rit krijgt, komen zij nu in een situatie terecht zoals die eigenlijk twee jaar geleden had moeten zijn. Het wordt aan de jongelingen om zich een tweede keer in het elftal te vechten, ditmaal met meer concurrentie. De enkeling die dat lukt, zal spekkoper zijn.