Binnen een week tijd van een 5-sterren hotel in de islamitische oliestaat Bahrein naar zijn vakantiehuisje in Brunssum. Mohamed Amissi, de recent aangetrokken aanvaller van Roda JC én international van Burundi, draait er zijn hand niet voor om.

Al bijna drie jaar verdedig je de kleuren van Burundi, het geboorteland van je moeder. Hoe bijzonder is dat?
“Héél bijzonder eerlijk gezegd. Ik ben geboren in Antwerpen en was tot aan mijn selectie voor het nationale team nog nooit in Burundi geweest. Burundi ligt in Centraal-Afrika en is een van de armste landen van de wereld. Vooral in de hoofdstad zie je veel armoede, in de bergen daarentegen kapitale villa´s. Het verschil tussen rijk en arm is enorm, een middengroep is er niet. De afgelopen jaren was er veel corruptie, onrust en etnisch geweld tussen Hutu´s en Tutsi´s. Gelukkig lijkt het de laatste jaren rustiger en is er inmiddels sprake van een democratie. Dat neemt niet weg dat de verschillen met Europa natuurlijk enorm zijn. Zo kun je je de sfeer tijdens interlands niet voorstellen."

Vertel…
“Twee weken geleden speelde ik nog interlands tegen Liberia en Bahrein. In Kerkrade en omgeving word ik nauwelijks herkend. Maar tijdens mijn debuut als international had ik het geluk dat ik me meteen liet zien, dan ben je daar al snel een ster. Elke keer als ik nu op de luchthaven van Bujumbura in Burundi arriveer, word ik opgewacht door hordes journalisten en uitzinnige fans. Echt een gekkenhuis, je kunt het je niet voorstellen. Daarom heb ik laatst aangegeven dat ze het maar niet meer bekend moeten maken als ik eraan kom. Dan hoeft de familie van mijn moeder, die me op het vliegveld afhaalt, ook niet meer zo lang om mij te wachten, haha. Maar ook tijdens interlands is het natuurlijk enorm sfeervol en hectisch. Daar krijg ik echt een boost van. Toen we ons in 2019 kwalificeerden voor de Africa Cup, voor het eerst in de historie van Burundi, stond het land op zijn kop. Ons hotel lag op tien minuten rijden van het stadion, uiteindelijk hebben we drie uur over dat ritje gedaan."



Heel anders dus dan je dagelijkse rit tussen het Parkstad Limburg Stadion en je vakantiewoning in Brunssum.
“Zeker, maar hier heb ik het ook uitstekend naar mijn zin. Ik hou niet van stress en doe alles op mijn gemak. Eind januari ben ik samen met mijn vriendin, die ik in mijn periode bij Heracles Almelo leerde kennen, hierheen verhuisd. Eerlijk gezegd maakt het mij niet zoveel uit waar ik woon. Al op mijn tiende verhuisde ik naar een gastgezin in Brussel toen ik door Anderlecht van Beerschot werd overgenomen. Vier jaar later werd ik opgenomen in de jeugdopleiding van NAC Breda en voelde ik me meteen thuis in Nederland. Ik ben het liefst thuis en kijk dan naar Netflix en voetbaldocumentaires of luister muziek. En om aan mijn rust te komen, slaap ik veel. Soms gaan mijn vriendin en ik naar een restaurantje of pikken we een terrasje, maar eigenlijk houd ik daar niet van. Ik eet liever gewoon thuis waar het rustig en chill is. Daarom trek ik ook graag op met Bryan Limbombe, die is ook super relaxed."

In de zomer van 2019 nam Heracles Almelo je over van NAC Breda en tekende je een driejarig contract. Wat was de reden van je tussentijdse komst naar Kerkrade?
“Op mijn leeftijd wil ik mezelf blijven ontwikkelen door zoveel mogelijk minuten te maken. Die mogelijkheid bood Roda JC mij. Jordens Peters, tegen wie ik overigens mijn debuut in de Eredivisie maakte, en Jurgen Streppel boden mij een duidelijk plan. Ik krijg de tijd om te wennen om uiteindelijk door te groeien naar een basisplek. Eerlijk gezegd ben ik behoorlijk onder de indruk van onze selectie, durf ook te stellen dat het voetballend vermogen hoger ligt dan bij Heracles. Aan de andere kant is die ploeg meer volwassen en zijn ze mentaal verder. Dat heeft vooral met ervaring te maken. Bij Heracles is alles geconcentreerd op een volledige focus gedurende negentig minuten. Daar kunnen wij nog iets van opsteken. Want zeker in de play-offs kan elk foutje fataal zijn. Voor wat mezelf betreft ben ik mijn hele leven al linksbuiten. Ik realiseer me dat Patrick Pflücke nu op die positie speelt maar de kans bestaat dat hij komend seizoen vertrekt. Dan moet ik er staan. En als Patrick bij Roda JC blijft, ga ik gewoon de concurrentie aan. Ik weet namelijk wat ik kan. Ik heb een goede actie in huis, ben snel en sterk met het hoofd. Daarom verlang ik doelpunten en assists van mezelf. Als dat lukt, gaan Roda JC en ik nog veel plezier aan elkaar beleven."

RUGNUMMER 30

Mohamed Amissi

Deel dit artikel

Kopieer deze link