Hierbij de column van Waterreus. Haren gaan wekelijks rechtop staan bij het lezen van zijn gewauwel, maar ook hij betert zijn leven. Zeker voor het 1e gedeelte. Althans deze week. Lees en oordeel zelf:

Fraser

Namens FC Utrecht speelde Henk Fraser ooit tegen Roda JC. Of, beter: tegen Gène Hanssen, de noeste ‘koempel’ die u natuurlijk allemaal kent. Gène had de bewuste avond weinig behoefte om zijn toekomstig ploeggenoot een gezellig thuisgevoel te geven. ‘Aap’ was nog zijn mildste term aan het adres van Fraser.
Henk vertelde dit afgelopen week in het Algemeen Dagblad. En om nu te zeggen dat hij een trauma had overgehouden aan dat avondje Kaalheide? ,,In het heetst van de strijd gebeurt dit soort dingen”, zei Henk, achteloos tussen twee zinnetjes door. ,,Tegen John van Loen riepen we ‘rooie’. Tegen iemand met overwicht ‘dikke’. Was de kleedkamercultuur, zo maakte je elkaar harder. En na afloop gaf je elkaar een hand.”
Het is precies zoals ik Henk heb leren kennen tijdens mijn Roda JC-periode. Als man die spijkerhard was op het veld, dat ook kon zijn in de kleedkamer, maar daarnaast een ongelooflijk incasserings- en menselijk vermogen had. Instinctief voelde hij in bovengenoemd voorbeeld aan dat Gène hem niet discrimineerde. Hij daagde hem slechts uit in, zoals Fraser verwoordde, ‘het heetst van de strijd.’
Die tijd is veranderd, ervaart Fraser als Sparta-trainer. We drijven, vindt hij, door in het overdreven politiekcorrecte. Het stoort hem dat hij jongens van Marokkaanse origine niet in de groep ter verantwoording mag roepen wanneer ze een balletje verspeeld hebben. Dan voelen ze geen ‘respect’. Zoals hij evenmin begrijpt dat voetballers steeds een argument hebben om niet te presteren. Volgens hem gaat Nederland kapot aan die ‘excuus-cultuur’. ,,Spelers van nu willen een grotere club en meer geld, maar er minder voor doen.”
Henk sloeg, vond ik, de spijker op zijn kop. Iets dat hij als PSV-jeugdtrainer ook regelmatig deed. Vanwege zijn inhoudelijke, strenge en toch vaderlijke benadering van talenten stond hij er bij die club uitstekend op. Het is anders gelopen. Met eerst Phillip Cocu, nu Mark van Bommel en straks mogelijk Ruud van Nistelrooy stáát de technische staf voorlopig wel in Eindhoven. Maar ik weet dat ze in Fraser destijds een potentiële hoofdtrainer van PSV 1 zagen.
Terecht, in mijn ogen. Simpelweg omdat hij aan alle criteria voldoet om een topclub te leiden. Fraser boezemt met zijn Oranje-verleden ontzag in. Hij is als coach inmiddels gepokt en gemazeld in de eredivisie-subtop. En, misschien wel het belangrijkste, hij spreekt de taal van de kleedkamer. Of die taal nu doorspekt is met Surinaamse, Marokkaanse of Nederlandse accenten.
Ik begrijp daarom oprecht niet dat hij nog geen belletje heeft ontvangen vanuit Rotterdam-Zuid, de plek waar hij met zijn ijzeren discipline een van de pijlers was onder het kampioenschap van 1993. Ontbreekt het bij die club structureel niet aan de mentale weerbaarheid, die de ploeg gistermiddag tegen PSV zowaar wél tentoonspreidde? Snakken ze in De Kuip niet naar een coach die het club-DNA - ook naar buiten toe - bij uitstek belichaamt?
Feyenoord zou gek zijn als het Henk Fraser niet aanstelt als nieuwe hoofdtrainer.