Of het goed was of niet, maakt niet uit. Voor het eerst sinds tijden straalde er weer eens plezier van een Roda-elftal af.
Ik heb genoten.

Het is met Roda net als met aandelen; alles draait om timing. En dit is niet het moment om weg te lopen. Sterker, misschien is dit wel het moment om in te stappen.

bas quaedvlieg

In hetzelfde stadion waar drie maanden eerder bittere tranen vloeiden, flonkerde weer iets van hoop, van nieuw elan. Een fris ogend Roda JC beleefde een vliegende start in de eerste divisie met 2-1 winst op titelverdediger Jong Ajax.
DOOR ROEL WICHE

KERKRADE

H

oeveel doembeelden waren er niet geschetst? Hoe vaak lieten de zwartkijkers zich niet gelden, murw gebeukt en diep gefrustreerd na al die wankele jaren in Kerkrade? De eerste divisie, dat zou niets minder zijn dan het voorgeborchte van de hel, een oord waar niemand kan aarden.

Maar zie hoe intens en puur deze vrijdagavond de ontlading in het Parkstad Limburg Stadion is, na een vliegende start die slechts weinigen van het zwaar afgeroomde, onervaren Roda JC hadden verwacht. Na de 2-1 winst op Jong Ajax, nota bene de titelhouder, rolt de naam van Super Mario van de Koempeltribune voor Mario Engels, met twee doelpunten de held van de avond. Directeur Harm van Veldhoven knuffelt de handige, druistige spits Chance Simakala alsof het zijn bloedeigen zoon is. En zelfs Frits Schrouff glundert; de redder van Roda die zo gedesillusioneerd was na de o zo bittere degradatie, maar het toch weer kan opbrengen om zijn vertrouwde stoel in de hoek van vak N8 op te zoeken.

Ook de leden van de G7, de kroonprinsen van de lokale economie die de sanering van Roda stevig in handen hebben genomen, kijken vanaf het ereterras tevreden toe, wellicht opgelucht. Dit is de beste klantenbinding, meer waard dan alle reclamecampagnes. De Kerkradenaren hopen ongetwijfeld dat de verkoop van seizoenkaarten door deze meevaller nog gaat aantrekken. Op de tribunes zitten deze avond 7629 toeschouwers. Ter vergelijking: bij de eerste wedstrijd na de vorige degradatie, in 2014, waren dat er meer dan 10.000.

Zeker, lang niet alles gaat goed in deze ouverture. De verjongde ploeg van Robert Molenaar is niet zonder fortuin, en slaagt er in eigen huis niet in om langdurig het initiatief te grijpen. Maar het Roda nieuwe stijl presenteert zich wel als een fris, gedreven team dat de pijn van de degradatie lijkt te hebben verdreven en zonder de last van torenhoge verwachtingen de mouwen opstroopt. Spelers die in de eredivisie zichtbaar tekort kwamen (Mario Engels, Gyliano van Velzen) komen los. Dit is hun niveau, bovenkant eerste divisie. Livio Milts is nog niet klaar voor het hoogste podium, maar kan dit seizoen met zijn vaardige techniek een meerwaarde worden. Daryl Werker en Richard Jensen zorgen achterin voor een brok karakter. Alleen routinier Mohamed El Makrini valt wat uit de toon. Hij speelt teveel met vuur met zijn harde tackles en heeft moeite met de dynamiek op het middenveld.

Met de Amsterdamse huisstijl – veel combinatiespel – neemt Jong Ajax vanaf de aftrap de regie in handen. Roda laat de talentenploeg het spel maken, maar is in de counter het gevaarlijkst. Nadat Sierhuis een riante kopkans heeft gemist, slaat Engels aan de andere kant koelbloedig toe (1-0), na een assist van de handige, druistige Simakala. Perr Schuurs kan het onheil niet voorkomen. De ex-captain van Fortuna, die vorig seizoen een spectaculaire transfer naar Amsterdam maakte, moet zichtbaar wennen aan het veeleisende Ajax-spel.

Na rust komt Roda veel meer onder druk. De thuisploeg wankelt en ontsnapt aan de gelijkmaker als een schot via een Roda-been rakelings langs het doel van Tom Muyters glijdt. In de 69ste minuut moet de Belgische doelman alsnog capituleren, na een kopbal van Ekkelenkamp: 1-1. Maar Roda toont onmiddellijk veerkracht en laat het publiek een minuut later weer dansen. Met een vlammend schot jaagt Engels zijn tweede treffer in het doel: 2-1. Een wanhoopsoffensief van Jong Ajax kan het feest in Kerkrade niet meer verstoren.