Peter Schols
Leider op zijn manier
Daryl Werker is de nieuwe aanvoerder van Roda JC. In een roerige tijd moet hij als kind van de club zijn ploeg bij de hand nemen. „Er zitten nu geen zeikerds bij.”
Elke keer wanneer Daryl Werker vanuit de kleedkamer in het Parkstad Limburg Stadion naar het veld loopt, passeert hij een levensgrote foto van zichzelf. Het beeld toont hem schreeuwend van euforie en opluchting, vlak na het belangrijkste doelpunt uit zijn carrière. Het was op die verhitte zondag 28 mei in 2017 dat Werker het enige doelpunt maakte in de nacompetitiefinale tegen aartsrivaal MVV. Roda bleef nog een jaar behouden voor de eredivisie, Werker was de held van Kerkrade. Een kleine anderhalf jaar later ziet de wereld er heel anders uit. Roda degradeerde het seizoen erop alsnog en van de opluchting van die middag is bij veel supporters niets meer over. Het maakt de foto voor Werker niet minder speciaal. „Als ik erlangs loop, krijg ik toch altijd even kippenvel. Het was echt een heel bijzonder moment.”

Het doelpunt tegen MVV maakte Werker zo mogelijk nog geliefder bij de aanhang, die de 24-jarige verdediger uit Mechelen toch al in de armen had gesloten. Als kind van de club is hij vanaf dit seizoen het nieuwe uithangbord van Roda. „Ik ben natuurlijk van hier. Veel mensen zeggen tegen me dat ze het leuk vinden dat een jongen van de club nu aanvoerder is.” Dat hij door de trainer als leider zou worden aangewezen, had Werker niet verwacht. „Maar ik vind het erg leuk. En ik ben er ook trots op. Het is toch mijn club en als je dan als aanvoerder op het veld mag staan, vind ik dat een behoorlijke eer.”

De band om zijn arm betekent ook dat hij in principe verzekerd is van een basisplaats. Dat was in het verleden wel eens anders. „Vorig jaar was ik een beetje wisselvallig, mede door een blessure. Nu ga ik wel uit van een basisplaats. Ik probeer ook iets meer als een leider in het veld te staan. Ik wil me op dat gebied ontwikkelen. Dat is echt iets waar ik bewust mee bezig ben.”

Vorig seizoen moest er meer gecorrigeerd worden. Gaf iemand daar weer commentaar op, zo van: ik laat me niets vertellen, ik ben de grote meneer hier. Daryl Werker
Corrigeren

Van nature is Werker een rustige jongen, misschien niet de stereotype aanvoerder. „In mijn ogen heb je verschillende vormen van leiderschap. De een heeft een grote mond, ik ben eerder wat bedachtzaam. Maar als ik iets zeg, dan wordt het ook meteen aangenomen. In grote lijnen bepaal ik de dingen, maar als iemand een foutje maakt ga ik hem niet meteen verrot schelden. Zo zit ik niet in elkaar.” Hij wil met zijn gedrag op, maar ook naast het veld een voorbeeld stellen voor de rest van de groep. Bijvoorbeeld door altijd op tijd te komen. „Wie geen professionele houding aanneemt, spreek ik aan. Als iemand een te hoog vetpercentage heeft, dan zeg ik toch: zou je niet eens een ander dieetje volgen? Het is om de ander te helpen.” Samen met een paar andere spelers neemt hij op dat gebied het voortouw. „Tom Muyters, Henk Dijkhuizen en Mo Makrini doen doet dat ook. Je moet elkaar kunnen corrigeren. Ik ben dan pas 24, helemaal niet oud, maar wel al één van de meer ervaren spelers.”

Geen zeikerds

Roda mag er dan qua selectie op achteruit zijn gegaan, de sfeer in de groep is volgens de verdediger nu beter van vorig seizoen. „Je merkte dat er toen meer gecorrigeerd moest worden. En dan gaf iemand daar weer commentaar op, zo van: ik laat me niets vertellen, ik ben de grote meneer hier. Dat is nu niet meer zo. Iedereen is gelijkwaardig en niemand kan zich boven de rest verheven voelen. Er zitten nu geen zeikerds bij.” Dat is niet alleen in de kleedkamer te merken. „Laatst gingen we na een oefenwedstrijd spontaan met een paar jongens op het terras zitten. Als je zoiets vorig jaar voorstelde, kreeg je daar niet echt respons op. Nu zaten we daar toch met negen spelers. Dan praten we niet alleen over privézaken, maar nemen we ook nog even de wedstrijd door. Of we hebben het over elkaars persoonlijke situatie, want het is ook belangrijk om dat soort dingen van elkaar te weten.”

Band met publiek

Het is die teamgeest waarvan Roda het dit seizoen zal moeten hebben, weet ook Werker. „We hebben kwalitatief wel een jasje uitgedaan, dat is gewoon zo. Titelkandidaat zijn we niet. Wij hebben nu een jonge groep, maar iedereen gaat er wel tegenaan. Dat is lekker. Er is niemand die even rustig aan doet, ook niet op de training.”

Volgens hem kan zo’n instelling het verschil maken in de eerste divisie. „Het waren niet altijd de teams met de meeste kwaliteiten die de laatste jaren promoveerden. Wel de ploegen met het beste team.”

Vol aan de bak, geen slappe hap, is het devies. „Dat is ook de manier om de band met het publiek weer te verbeteren.” De nieuwbakken aanvoerder weet dat er op dat vlak een uitdaging ligt. „Er zijn natuurlijk mensen die zeggen: ik ben er na de afgelopen jaren even klaar mee. Ik ga hier niet meer zoveel geld aan uitgeven. Maar ik hoop dat ze blijven komen. Het moet vervelend worden om tegen ons te spelen en daar hebben we het publiek bij nodig.”