De woordkeuze vind ik persoonlijk ook niet erg goed gekeuzen. Een marginalisering van de pijn die deze aanslagen in vele gezinnen gebracht heeft.

Tja, ik weet niet of die Twin Tower-analogie zo smaakvol is. En treffend is 'ie ook niet.

In New York waren de puinveroorzakers niet de puinruimers. In Kerkrade is die scheiding wat lastiger aan te brengen. Verder kan er maar beter zo weinig mogelijk over gezegd worden.

De club doet weer een beroep op zijn fans - wil onvoorwaardelijke steun. Maar ondertussen geeft ze diezelfde fans NIKS terug. Wat is het beleid, wat zijn de plannen om de club snel weer daar te krijgen waar 'ie hoort? De leiding hult zich al twee-en-een-halve maand in oorverdovend stilzwijgen. Verbijsterend. Zo ga je niet met je achterban om.

emil visser
Bouwen op ‘Ground Zero’
Ground Zero, zo noemt trainer Robert Molenaar de situatie bij Roda JC. Even weg van de hectiek in Kerkrade bouwt hij in Wolfheze aan het nieuwe Roda.
DOOR EMIL VISSER

WOLFHEZE

Het geklepper van paardenhoeven op de naastgelegen asfaltweg en af en toe een trekker die voorbij hobbelt. Sportpark Duitsekamp in het Gelderse Wolfheze is een exponent van rust en luwte, de Duitsekampstraat een doodlopend weggetje. De rust wordt ietwat verstoord door de Roda-selectie. „Er moet meteen afgedrukt worden!”, roept coach Robert Molenaar bits, vlak nadat Mario Engels een kans verprutst tijdens het partijspelletje.

Historisch gezien is dit straatje echter wel wat gewend. Precies 100 jaar geleden – tijdens de Eerste Wereldoorlog - werd op de plek van het voetbalterrein een interneringskamp geopend. Engeland en Duitsland besloten in 1917 om krijgsgevangenen uit te wisselen. Maar omdat beide partijen niet wilden dat de gevangengenomen soldaten en officieren zich weer aan het front zouden melden, werd een beroep gedaan op Nederland, dat neutraal was. Er werd ingestemd met de bouw van elf interneringskampen waar krijgsgevangenen van beide partijen de rest van de oorlog zouden doorbrengen. Er kwamen zes kampen voor Duitsers, waarvan er dus één in Wolfheze verrees. 725 Duitse soldaten zaten in het kamp. Het was een behoorlijke druk op het dorpje dat toen 200 inwoners telde. In dat perspectief is de aanwezigheid van een voetbalploeg in het dorp als een korreltje zand. De twee velden op het complex van vijfdeklasser Wodanseck liggen er anders toch maar verlaten bij.

En dus kan Robert Molenaar met zijn manschappen vrijuit praten over ‘druk zetten’, over ‘coaching van achteruit’ en over een ‘hoge handelingssnelheid’. Maar het gaat deze dagen vooral over karakter en gedrag. En dan bedoelt de coach gedrag in algemene zin. Op het moment dat de spelers en de rest van de staf op de fiets stappen om naar het hotel te gaan, geeft Molenaar tekst en uitleg. „Als de spelers het juiste gedrag en karakter vertonen buiten het veld, dan is dat ook te zien binnen de lijnen”, is zijn opvatting. „En karakter op het veld, dát is waar ons publiek veel waarde aan hecht”, weet de trainer, die ondertussen met het fietssleuteltje in zijn hand speelt. Volgens Molenaar zijn de meeste jongens in de selectie uit het juiste hout gesneden. Bovendien zijn de meeste spelers jong en kneedbaar.

De Roda-speler die qua karakter het voortouw moet nemen, is Daryl Werker. Hij droeg tijdens de drie oefenwedstrijden in de voorbereiding de aanvoerdersband en zal hoogstwaarschijnlijk ook komend seizoen Roda-captain zijn. Maar Werker is geen haantje de voorste. Hij heeft niet altijd de grootste mond en geeft zijn teamgenoten ook niet op hun donder. „Hij is wel een voorbeeld voor anderen qua gedrag”, zo schetst de trainer. „Hij zal altijd alles geven en nooit laat hij het afweten. Hij loopt liever de gaten van anderen dicht, dan dat hij meteen staat te schreeuwen. Bovendien is hij heel betrouwbaar.” Kortom, Werker is iemand op wie Molenaar kan bouwen.

En bouwen is nodig. „De situatie bij Roda is net Ground Zero”, zegt Molenaar tot vier keer toe. Hij verwijst hiermee naar de aanslagen op de Twin Towers in New York in 2001. „De club moet helemaal worden opgebouwd”, stelt de trainer. Dat kan met goede prestaties in de beginfase van de competitie. Het probleem is dat er dan sterke tegenstanders als Jong Ajax, Cambuur en NEC op het programma staan. Er klinkt een mix van bezorgdheid en strijdlust door in de stem van Molenaar als hij daar over praat.

Hij pleit voor een reality check: „We moeten anders denken. Fans en sponsors krijg je makkelijker aan boord als de resultaten goed zijn. Maar we zitten nu echt tot op het bot. Ongeacht de resultaten hebben we nood aan onvoorwaardelijke steun. Dáár is de club bij gebaat.”

Het zijn begrijpelijke woorden die worden gebezigd in de Gelderse oase van rust. Maar op het moment dat het dolle voetbalseizoen weer is gestart, wordt realisme niet altijd even makkelijk geslikt.