De hartslag ging bij menigeen op 26 mei 2013 akelig omhoog. Zeker toen Sparta op 0-1 kwam en Roda JC al twee keer moest scoren om zich te redden. De bevrijdende pegel van Mark-Jan Fledderus, 27 tellen voor het verstrijken van de officiële speeltijd, zorgde voor ontlading, maar nog meer voor opluchting.

Fledderus zelf - tegenwoordig directielid bij Heracles - zegt vijf jaar na die onvergetelijke zondag in het Parkstad Limburg Stadion dat hij destijds vooral genoot van de torenhoge druk en spanning, die overigens op alle vier de duels in de nacompetitie van dat jaar lag. „Het is maar net hoe je als speler daarmee omgaat. Zie je het glas half vol of half leeg? Voor mij was het half vol. In die weken zaten we met Roda nog wel eens in een hotel. Die afzondering vond ik prettig. Het benadrukte dat er een heel belangrijke wedstrijd aankwam.”

Een dag voor de beslissende clash met Sparta had Fledderus op tv gezien hoe Arjen Robben Bayern München naar de Champions League-zege had geschoten in de finale tegen Borussia Dortmund. „In de jeugd zat ik met Arjen samen in noordelijke selecties. Toen hij dat winnende doelpunt maakte, had ik zoiets van: wat zou het mooi zijn als ik morgen ook zoiets kan doen tegen Sparta. Al was het dan op kleinere schaal natuurlijk.”

En zo geschiedde. Fledderus legde met zijn gouden linker twee keer succesvol aan uit een vrije trap. „Veel mensen vonden die eerste de mooiste, omdat de bal in de bovenhoek krulde. Persoonlijk vind ik de tweede mooier. Niet alleen omdat het de winnende treffer was, maar vooral vanwege het hele denkproces vooraf. Wat doet de keeper van Sparta? Gaat hij weer naar dezelfde hoek? En als ik hem bij die tweede vrije trap laag in de andere hoek plaats en ik laat een paar teamgenoten uit het muurtje springen, is hij dan iets te laat? Die vragen hielden mij in die paar seconden bezig.”

Fledderus’ gok pakte perfect uit. Een standbeeld heeft hij er in Kerkrade nooit voor gekregen. „Hoeft ook niet! Maar ze praten nu nog over die ontknoping.”