Ik interpreteer zijn opmerkingen m.b.t. komend seizoen niet als een afwijzing voor Roda. Dat is gunstig.
Zijn voetbalkwaliteiten zijn broodnodig. Alles is nog mogelijk denk ik.

Geweldige speler die misschien wat te intelligent is voor het metier dat 'ie uitoefent.Dan ben je in de leeghoofdige wereld van het voetbal altijd verdacht.

Ik hoop dat met wat centjes van een nieuwe eigenaar Gustafson te bewegen valt tot nog een seizoen bij Roda. Alles wat de ploeg aan voetbal op de mat legt, begint bij hem.

ermindo armino

Altijd druk in het hoofd
Verguisd en bewierookt, onpeilbaar en begenadigd. Simon Gustafson (23) is zonder twijfel de speler die het meest over de tong gaat op de Roda-tribunes. Over een voetballende denker die zijn eigen levenspad uithakt. „Relaties met mensen, dat is wat een club voor mij betekent.”
DOOR ROEL WICHE

KERKRADE

In de catacomben van het Parkstad Limburg Stadion wacht een dapper jongetje in een rolstoel op zijn idolen, die zojuist op een zonovergoten veld de ochtendtraining hebben afgewerkt. Luca, het door ziekte getroffen zoontje van burgemeester Ralf Krewinkel van Heerlen, bloost als hij een aai over de bol krijgt van Simon Gustafson. Zonder twijfel de meest begenadigde speler van een ploeg die vanuit een diep dal omhoog geklommen is en nu een nieuw eredivisieticket moet veiligstellen. Misschien ook wel de meest gevoelige speler. In het hoofd van de soms onpeilbare Zweed draait een carrousel van gedachten die nooit stopt.

Denkers vormen een minderheid in de machowereld van het voetbal. Voel jij je daarin thuis?

„Het machogehalte is er, zeker. Maar dat betekent niet dat ik daar geen plek in kan vinden. Of je nu introvert bent of extravert, je kan de eigenschappen hebben om goed te socialiseren. Ik ben een denker, ja. Ik denk over alles na. Over het leven. Soms ook donkere gedachten. Voetbal is nog een van de laatste zaken waaraan ik denk. Dat klinkt depressief, maar dat is het niet. Ik analyseer de zaken in mijn hoofd. Dat is noodzakelijk voor mij.”

De dood van Avicii greep me zeer aan. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik diep geraakt werd door de dood van iemand met wie ik geen persoonlijke band had. Simon Gustafson
Niemand twijfelt aan je talent, maar je mentale weerbaarheid is altijd een thema. Je gemoedstoestand lijkt je prestaties te beïnvloeden.

„Mijn lichaamstaal is: de schouders hangen een beetje, mijn hoofd is soms omlaag. En dan denken mensen: nu is hij boos, nu is hij teleurgesteld. Ze oordelen over me. Goed, laat ze oordelen, maar mensen maken er een grotere zaak van dan het is. Voor mij is het nooit een probleem geweest. Daarom ben ik wel klaar met dit soort vragen. In zekere zin is het in Nederland hetzelfde als in Zweden: iedereen moet zich op dezelfde manier gedragen. Ik ben het daar niet mee eens. Iedereen is een individu, iedereen reageert anders. De kern is: ik heb een bepaalde passie, vuur, hoe je het ook noemt. Daardoor was ik als jongetje elke dag uren aan het voetballen. Dat heeft me mijn technische bagage gebracht. En dat heeft me gemaakt tot de speler die ik ben.”

De Simon Gustafson van na de winterstop neemt de ploeg veel meer bij de hand dan de Simon Gustafson van ervoor. Hoe verklaar je dat?

„Onze start was moeilijk. We begonnen met een nieuwe ploeg, nieuwe coach, ik was nieuw. Er waren blessures, slechte resultaten. Dan voel je druk om die resultaten snel te verbeteren. En dan vergeet je: wat brengt je goede resultaten? Vasthouden aan je eigen visie. Als je daaraan blijft werken, zo is mijn overtuiging, word je uiteindelijk beter. De laatste zes, zeven wedstrijden spelen we steeds met dezelfde basis en zijn we stabiel. Je weet wat je ploeggenoten gaan doen, er ligt een fundament. Dan kun je je eigen rol vinden. Ik kom nu in meer situaties waarin ik de bal heb, waarin ik het beste rendement heb. Zo presteer ik ook beter.”

Je stond niet op de lijst van zes aanvoerders die coach Robert Molenaar opstelde. Nu ben je een van de leiders van Roda.

,,Als je van Feyenoord naar Roda komt en je gaat iedereen direct vertellen wat hij moet doen, zal 95 procent van de spelers denken: wat is dat voor rare vogel? Snap je? Je moet relaties aangaan, je plek vinden, dat is altijd mijn weg geweest. Als we een groepsassessment zouden doen, kom ik wellicht als een van de leiders naar voren. Op mijn manier. Veel mensen denken: als je de borst vooruit hebt, duels wint, schreeuwt, dan ben je een leider. Maar in die klassieke zin ben ik geen leider. Ik zeg wat ik denk, discussieer, ik probeer een groep beter te laten functioneren. Als ik op de training met Mika Rosheuvel in discussie ga om iets te verbeteren, dan zie ik dat ook als een vorm van leiderschap.”

Voel jij je na een zwaar, intens seizoen emotioneel verbonden aan deze club?

,,Dat is een delicate vraag. Als je het in een groter geheel beschouwd, zeg je: het is je werk. Ik voel niet echt een engagement met een club of een bedrijf. Dat voel ik wél met de mensen hier, ploeggenoten, trainers, personeel, fans. Die neem je in je hart mee. Daar is een inspanning voor nodig. Je hebt niet na een week het gevoel: ik hou van iedereen. Ik wil graag slagen met de mensen met wie ik elke dag werk. Sinds ik het gevoel heb dat ik een groot aandeel in dit team heb, brandt dat vuur steeds meer.”

Waarin vindt een denker zijn inspiratie?

,,Die vind ik overal, dat hoeft niet per se in het voetbal te zijn. Idolen heb ik niet. Je kunt nooit zeggen: ik bewonder iemand voor honderd procent. Wat doe je met de vijf procent waarin hij niet je idool is? Ik verdiep me in veel zaken, zo vind ik filosofie zeer interessant. Ik lees er geregeld over. Niet in een boek van 500 bladzijden uit de achttiende eeuw, maar via artikelen op internet, via films, bundels. Ik ben geïnteresseerd in de diversiteit van culturen. In muziek ook. Hiphop, rock & roll, verschillende stijlen.”

De dood van dj Avicii was een enorme schok in Zweden? Ook voor jou?

,,Absoluut. Hij was enorm groot in Zweden. Hij heeft gezorgd voor een doorbraak van house, van elektronische muziek. Toen ik 14, 15 was ging ik met mijn vrienden naar feesten, Avicii was voor ons nummer 1. Hij was baanbrekend voor een groot deel van mijn generatie. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik diep geraakt werd door de dood van iemand met wie ik geen persoonlijke band had. Ik was echt verdrietig.”

Terug naar voetbal. Heb jij dit seizoen bewezen dat je goed genoeg bent voor Feyenoord?

,,Zo denk ik niet. Ik hoef niets te bewijzen aan iemand anders. Ik geloof in mezelf. Ik ben redelijk tevreden over hoe ik bij Roda gepresteerd heb. Maar ik stel ook hoge eisen aan mezelf. Sommigen zeggen heel overtuigd: ik ben de beste speler. Ik ben niet zo snel tevreden. Als ik een 8 haal, wil ik de volgende wedstrijd een 9 halen. Het moet altijd beter. Misschien komt er ooit een dag dat je zegt: ik ben helemaal tevreden. Het ultieme doel. Maar ook dan wil je weer een nieuw doel.”

Zie je jezelf terugkeren in de Kuip?

,,Om heel eerlijk te zijn: nee. Ik heb nog een contract voor een jaar bij Feyenoord, maar de club en ik zijn in een gesprek overeengekomen dat mijn toekomst elders ligt. Bij Roda? Het is een groot proces, daar wil ik nu niet op ingaan. Ik wil in ieder geval een plek waar mijn kwaliteiten het best tot zijn recht komen.”

Door de sterke eindsprint is Roda zwaar favoriet in de play-offs. Is dat niet verraderlijk?

,,Ha, laten we eerst maar eens afwachten of we tegen ADO zondag geen wonder verrichten. Met respect voor de andere ploegen in de play-offs, maar we móéten de favoriet zijn. Met dit potentieel, met deze kwaliteit, moeten we over twee wedstrijden elke tegenstander kunnen verslaan.”