'... Gyliano van Velzen als beste aanvaller.'

Ik ben het daar wel mee eens. Het probleem is dat die jongen een echte ouderwetse linksbuiten is en die rol in het moderne voetbal niet meer bestaat. Spelers op de flanken moeten multifunctioneel zijn en hij kan niet verdedigen. Hij doet het wel, werkt ook hard, maar aan de wijze waarop 'ie de duels ingaat zie je dat het geen verdediger is.

Molenaar haalde 'm eraf gisteren in een fase dat Roda overlopen dreigde te worden en hoewel ik die impuls begreep vraag ik me af of die keuze een verstandige was. Van Velzen zorgde er in de eerste helft voor dat we ons na een moeizaam begin in de wedstrijd voetbalden en dreigend werden. Hij hield de bal goed vast waardoor de verdediging kon aansluiten, passeerde tegenstanders, gaf voorzetten en had een prima assist. Hij gaf PSV - kortom - stof tot nadenken. Zoals hij dat bij NAC ook deed. Daar viel 'ie in en droeg hij er flink toe bij dat we voetballend ook in de eindfase overeind bleven.
Met Engels als invaller werd de opkomende back van PSV wel wat beter opgevangen, maar die hoefde verder ook niet meer te verdedigen. De vraag is of je dan verstandig wisselt. Ik denk het niet. Roda kan aardig voetballen als er met durf wordt gespeeld, aanvallend wordt gewisseld. Zoals Twente-thuis, Vitesse-uit en NAC-uit. Offeren we aanvallende kracht op voor verdedigende zekerheid gaat het bijna altijd fout.

Bas Quaedvlieg
EREDIVISIE RODA JC 2 PSV 2
Punt om te koesteren
Even gloorde een droomscenario, maar uiteindelijk mocht Roda JC blij zijn met een gelijkspel: 2-2. Het zwaarbevochten punt tegen een fantasieploeg van kampioen PSV zou straks wel eens van grote waarde kunnen zijn. Even gloorde een droomscenario, maar uiteindelijk mocht Roda JC blij zijn met een gelijkspel: 2-2. Het zwaarbevochten punt tegen een fantasieploeg van kampioen PSV zou straks wel eens van grote waarde kunnen zijn.
DOOR ROEL WICHE

KERKRADE

Een avond die begon in stijl, met een erehaag voor de nieuwe kampioen, eindigde met een dubbel applaus op beide vleugels van het Parkstad Limburg Stadion, het huis van Roda JC waar ruim 15.000 toeschouwers zich hadden verzameld in de heerlijke lentezon. Aan de oostzijde, bij het volgepakte uitvak, deden de PSV’ers het kampioensfeest nog eens dunnetjes over, dansend en hossend in een soort sirtaki, met de armen over elkaars schouders. Aan de westzijde rolde een applaus van de Koempeltribune voor de spelers van de thuisploeg, die op het tandvlees een kostbaar punt hadden binnengesleept. Aflevering 32 in een lange, lange degradatiestrijd was volgens plan verlopen voor Roda JC, de club die als geen ander in de eredivisie gespecialiseerd is in overleven.

Even gloorde een stunt aan de horizon, toen Roda in minuut 86 tegen de verhouding in nog een 2-1 voorsprong koesterde. Maar Jorrit Hendrix, de Limburgse witte motor op het PSV-middenveld, knalde met een schitterend schot in de kruising dat scenario aan duigen. Een overwinning van de thuisploeg zou te veel van het goede zijn geweest, ook tegen een PSV dat lang niet op volle sterkte aan de aftrap was verschenen. Roda zat moeizaam in de wedstrijd, had niet de duelkracht om het publiek vol achter zich te krijgen en miste de smaakmakers Schahin en Avdijaj, beiden geschorst. Goed beschouwd was een punt het maximaal haalbare. „Mijn hart huilt enigszins omdat we drie punten in handen hadden”, zei Roda-coach Robert Molenaar met enig gevoel voor dramatiek. „Maar mijn verstand zegt dat we blij moeten zijn met een punt.”

Een punt dat straks wel eens van grote waarde zou kunnen zijn. De kloof met hekkensluiter FC Twente is vier punten, met nog twee wedstrijden te spelen. Met de derby tegen het enigszins uitgebluste (en veilige) VVV en de thuiswedstrijd tegen middenmoter ADO Den Haag voor de boeg heeft de ploeg nu troeven in handen om directe degradatie definitief te ontlopen. Ook directe handhaving is nog altijd mogelijk, met NAC in het vizier.

Roda had het vanaf de aftrap moeilijk met PSV light, waar de drie grote leiders (doelman Zoet, aanvoerder Van Ginkel en spits Luuk de Jong) ontbraken en talenten als Sam Lammers en Pablo Rosario hun kans kregen. Een doelpunt van Lozano werd afgekeurd, Lammers schoot in riante positie over. Halfweg de eerste helft kwam Roda iets beter in de wedstrijd, met Gyliano van Velzen als beste aanvaller. Meteen was het ook raak. Jannes Vansteenkiste joeg de bal hard in het doel na een fraaie aanval: 1-0. Maar PSV deed razendsnel iets terug. Hirving Lozano schoot de bal vanaf de zijkant van het strafschopgebied in het doel naast Jurjus, die er niet goed uitzag: 1-1.

Roda begon de tweede helft dreigend, met een vlammend schot van Rosheuvel op de lat. Maar daarna nam PSV de regie stevig in handen en werd al combinerend de thuisploeg ver terug gedrukt. De Kerkradenaren leken weerloos, maar werden aan de hand genomen door de meest begenadigde speler van de ploeg. Met een hard, verraderlijk schot bracht Gustafson zijn ploeg weer op voorsprong: 2-1.

Het laatste woord was echter voor de kampioen. Hendrix bekroonde een ijzersterk seizoen met zijn mooiste doelpunt in een PSV-shirt: 2-2. Jurjus maakte in blessuretijd zijn eerdere fout goed door met een geweldige reflex PSV van het winnende doelpunt af te houden, zodat beide ploegen hun eigen applaus kregen. PSV is klaar, Roda wacht nog weken in hoogspanning.