Het delen van de artikelen wordt altijd enorm gewaardeerd! Dank hiervoor.

anp/proshots

Eén geslaagde aanval op een barre Friese avond was genoeg voor Roda om een kostbaar punt te stelen. Hoe in Antwerpen een Cruijffiaanse voetbeweging werd geoefend. En hoe waardevol de lessen van een kopspecialist zijn.
DOOR ROEL WICHE

HEERENVEEN

Terwijl De Lende Bloazers uit Wolvega hun laatste tonen blazen en 17.000 Friezen ontgoocheld in de vrieskou naar huis vluchten, tuurt in de Roda-bus een Belgische tiener met donkerblond haar en geblokt postuur naar zijn mobiele telefoon. Jorn Vancamp (19) kijkt direct na de wedstrijd tegen Heerenveen (1-1) met een scherp oog naar de enige geslaagde aanval van zijn ploeg in negentig minuten voetbal. Het begint bij linksback Jannes Vansteenkiste, die tien minuten voor rust de bal ontfutselt van Martin Ødegaard en daarmee revanche neemt op de Noorse wonderboy die hem eerder met een onnavolgbare straatvoetbaltruc door de benen heeft gespeeld. Via Maecky Ngombo komt de bal bij Vancamp die iets doet dat zelfs zijn trainer, Robert Molenaar, compleet verrast: met buitenkant rechts, een vleugje Cruijffiaans, mikt hij de bal op het hoofd van spits Ngombo: 0-1.

Dokwerkerszoon

Het is een voetbeweging die je verwacht van Simon Gustafson, de Zweedse stilist die wegens een schorsing in het hoge noorden ontbreekt en node gemist wordt door Roda. Of van de begenadigde technicus Ødegaard, mocht hij in een geelzwart shirt spelen. Maar niet direct van Jorn Vancamp, de aanvaller die het moet hebben van zijn vele loopacties en – zoals de laatste weken - koelbloedigheid voor het doel. Toch is deze assist veel meer dan een gelukje, bezweert de Belgische dokwerkerszoon. Op de pleintjes en veldjes van Antwerpen oefende hij vroeger urenlang op de curve met de buitenkant van de schoen. „Samen met mijn vader en broer Jannik schaafde ik aan die techniek. Zowel links als rechts. Dat kwam er voor het eerst uit op het WK onder 17 in Chili. In de halve finale tegen Mali bereidde ik op precies dezelfde manier een doelpunt voor.” Op de beelden van dat mondiale toernooi, in 2015, is te zien hoe de Belgische jeugdinternational de bal over vier tegenstanders lepelt. De doelpuntenmaker heette destijds Dante Rigo. De naam van de afmaker zaterdag in Heerenveen is Maecky Ngombo, ook een jonge aanvaller (22) uit België.

Trainen, oefenen, schaven

Ook zijn doelpunt, zijn eerste sinds zijn terugkeer op het nest in Kerkrade, is een verhaal van trainen, oefenen en schaven. Ngombo torent bij de voorzet van Vancamp hoog boven zijn tegenstander uit en kopt krachtig de openingstreffer binnen. „In mijn eerste periode bij Roda scoorde ik ook met het hoofd, tegen Ajax, maar toen liep ik bij toeval tegen de bal aan. Deze was anders. Ik heb de laatste weken op de training heel goed gekeken naar Dani Schahin. Hij is onze kopspecialist. Wat ik daarvan geleerd heb? De juiste timing bij het springen. En de ruwheid waarmee je naar zo’n bal moet gaan. Die lessen betaalden zich nu uit.” Het is zo ongeveer de enige goede bal die de 1.92 meter lange spits zaterdag raakt, maar het doelpunt staat wel garant voor een duur punt. Tegelijk is het voor Ngombo ook een moment vol symboliek. Hij is terug in de picture, na een donkere periode. „Ik heb een half jaar zonder club thuis gezeten, dat was echt zwaar. Nu moet ik laten zien wat ik kan. Na elke wedstrijd bespreek ik samen met mijn vader wat beter kan. En er kan veel beter. Ik moet vooral sneller en vaker het doel onder vuur nemen.” Ook Jorn Vancamp wil zich laten gelden. Het talent van Anderlecht haalde met België onder 17 brons in Chili, maar wordt al geruime tijd niet meer opgeroepen voor de nationale jeugdploeg. „Ik heb na de winterstop drie keer gescoord voor Roda, plus deze assist. Ik merk aan de reacties dat ik in België weer in beeld kom. Nu moet ik deze lijn doortrekken.”

Niet uit te leggen

Als de spelersbus vertrekt uit Heerenveen, kort voor middernacht, is het Abe Lenstra Stadion helemaal leeggestroomd. Dweilorkest De Lende Bloazers pakt de trompetten en trombones in, terwijl op straat de laatste discussies vervliegen over een wedstrijd met een uitslag die voor niemand uit te leggen is. Vele, vele kansen voor de thuisploeg, en één geslaagde Roda-aanval. Eindstand 1-1. Maecky Ngombo kijkt uit het raam naar de eerste stuifsneeuw van de avond, Jorn Vancamp tuurt nog een keer op zijn telefoon. Naar een doelpunt dat schijnbaar uit de lucht kwam vallen. Maar toch ook weer niet.