
Het is de zomerparade van de voetballerij. De profclubs die ter voorbereiding op het nieuwe seizoen de provincie opzoeken en zich laten zien aan boeren, burgers en buitenlui. Oftewel: het is tijd voor Pezen in de Provincie, de VI-rubriek die al sinds 2002 bestaat.
Ooit bestonden er voetballoze periodes, een tijd tussen twee seizoenen die Nederlandse liefhebbers maar moesten zien te overbruggen met tuinieren, vissen of het schoonmaken van de caravan. Verse wedstrijden waren er even niet. Tegenwoordig rolt de bal het hele jaar door, loopt het ene seizoen naadloos over in het andere en zijn de eerste profs alweer in voorbereiding terwijl collega’s de vorige jaargang nog aan het afsluiten zijn met een interlandreis. In Amerika worden uitgeputte profs sinds deze zomer nog wat verder uitgeknepen tijdens het WK voor clubs, een schitterend evenement voor Gianni Infantino en andere liefhebbers van Gianni Infantino. Dan liever de internationale jeugdtoernooien. Deze woensdagavond bieden de Oranje-jongemannen in Slowakije nog een uitweg voor de tv-kijkers die genoeg hebben gezien van de Oranje man in Den Haag.
Maar er lonkt nog een mooier perspectief: de Nederlandse profclubs trekken het land weer in. Go Ahead Eagles was er heel vroeg bij, met een klinkende 0-19 overwinning op SV Terwolde afgelopen zondag. Deze week starten ook veel andere clubs hun oefencampagne, en gelukkig nog vaak tegen amateurclubs in de regio. De traditionele dorpentocht van VI start in het krap vierduizend inwoners tellende Hulsberg. In 2001 nam toenmalig kroonprins Willem-Alexander zijn aanstaande echtgenote Máxima Zorreguieta mee naar het dorp tijdens een kennismakingstoer door Nederland. Misschien hebben ze hun logeetje uit Amerika gisteren nog wel verteld over hoeve Wissengracht, de monumentale boerderij in Hulsberg die ze destijds bezochten. Bijna een kwart eeuw later krijgt het plaatsje weer hoog bezoek. Ditmaal van Roda JC Kerkrade. Hulsberg en omstreken zijn uitgelopen: meer dan duizend mensen trotseren de hitte voor de gang naar Sportpark aan de Mesweg. Er klinkt hoempapamuziek, biertappers pompen alsof ze een zinkend slagschip van een gang naar de zeebodem moeten redden en er is een loterij: een mand met chips, koekjes en soepstengels voor de winnaar. De snackkraam biedt een klassieke frikadellengeur en een lezenswaardige reclametekst:
Verjaardag?
Bruiloft?
Communie?
Bedrijfsfeest?
Echtscheiding?
Boek ons!
Roda-directeur Jordens Peters staat glunderend voor de kantine. Ook hij weet hoe laat het is: ‘Ah, Pezen in de provincie!’ Bestuursleden van tegenstander SV Hulsberg hebben nog weinig tijd om van de ambiance te genieten. Ze rennen en vliegen voorbij, druk doende deze wedstrijd in goede banen te leiden. Penningmeester Roger Dormans houdt even in. ‘We waren zeer verrast dat we deze wedstrijd mochten organiseren’, zegt hij, een plens zweet van zijn voorhoofd vegend. Dormans vertelt over een door Roda JC georganiseerde bijeenkomst met amateurverenigingen in de regio, vorig jaar. ‘Helaas waren we als bestuur verhinderd wegens verplichtingen hier. Toen is onze hoofdtrainer Patrick Dohmen gegaan. Er was een quiz die avond, de hoofdprijs was een wedstrijd tegen Roda JC. Onze trainer won!’ Dat lukte Dohmen in de competitie niet vaak afgelopen seizoen, want SV Hulsberg degradeerde naar de vierde klasse. Maar daar maalt hier nu even niemand om. Zeker Dormans niet. ‘Ik ben diehard Roda-supporter. Voor mij is dit een droom die uitkomt. Het is wel een hele klus hoor, zo’n grote wedstrijd organiseren. Gelukkig hebben we draaiboeken ontvangen van collega-verenigingen. Tot nu toe verloopt alles goed, met een heel mooie opkomst.’
Ook aanwezig: Eric van der Luer. De voormalige speler en trainer van Roda heeft twee kistjes wijn in zijn handen. Zojuist heeft hij supporters in de kantine verteld over de tijden dat zijn club nog meestreed in de top van Nederland. Vijf jaar geleden verliet Van der Luer de Kerkraadse jeugdopleiding na frustrerende jaren. Hij overwoog een doorstart als vuilnisman, maar vond werk als mentor op een mbo. De Maastrichtenaar bloeide helemaal op. ‘Had ik twintig jaar eerder moeten doen’, zegt hij over zijn loopbaanswitch. Eindelijk hoeft Van der Luer zich niet meer op te winden over Roda. Uit voorzorg vertrekt hij deze woensdagavond nog voor de aftrap. ‘De wedstrijd kijken? Dat ga ik mezelf niet aandoen’, zegt hij en maakt zich grijnzend uit de voeten, zijn handen stevig om de wijnkistjes geklemd.
Een vroegere teamgenoot maakt vanavond zijn officieuze debuut als trainer van Roda. De Belg Kevin Van Dessel is ook voor het eerst eindverantwoordelijk, na rollen als assistent bij KV Mechelen, RC Genk en AA Gent. Hij begroet supporters persoonlijk, geeft vriendelijk handjes langs het veld. ‘Niks veranderd Kevin’, klinkt het achter de dug-out. De 46-jarige Van Dessel plukt aan zijn baard. ‘Alleen wat witte haartjes erbij.’ Een verademing, klinkt vanuit de staf en andere geledingen binnen de club al na drie dagen over de nieuwe trainer. Verandering was noodzakelijk. Voorganger Bas Sibum wordt in Kerkrade niet herinnerd om zijn buigzaamheid, zo laten de klachten zich netjes samenvatten. Meerdere stafleden klopten afgelopen seizoen aan bij de directie: als deze trainer blijft, kijken wij verder. Heracles Almelo loste dat probleem op. Terug bij Roda is Wim Dusseldorp, die elk jaar wel bij één van de vier Limburgse profclubs opduikt. Een ander nieuw staflid krijgt dezer dagen veel meer aandacht. ‘Daar stáát-ie’, wijzen supporters naar de assistent die met opnameapparatuur in de weer is.
Normaal gesproken ligt niemand wakker van de aanstelling van een videoanalist. Maar Tjerk van Eggelen staat ongewild in het middelpunt van de belangstelling in Kerkrade, nu een detail over zijn rechterschouderblad is uitgelekt: er prijkt een Fortuna Sittard-tatoeage op. Van Eggelen werkte de voorbije acht seizoenen bij de rivaal. Na de promotie in 2018 besloot de videoanalist in een jolige bui de clubnaam in zijn rug te laten kerven. De buitenwereld had er nooit weet van, tot hij deze zomer overstapte naar Roda JC. Van Eggelen vermoedt dat de saillante informatie bewust werd gelekt vanuit Sittard. Supporters van Roda reageerden ontstemd en deden hun beklag bij directeur Peters, die geen weet had van de tatoeage van zijn nieuwe werknemer. Het was geen thema tijdens de sollicitatieprocedure. Dagblad De Limburger dook in de affaire en vroeg Van Eggelen hoe het nu verder moest. Die tattoo was maar een geintje geweest, zo bezwoer de videoanalist. Hij had al langer het voornemen er iets overheen te laten zetten en heeft de afspraak met de tattooboer inmiddels gemaakt. Op 26 juli verdwijnt Fortuna Sittard van zijn lijf. Of Van Eggelen dat straks nog dient te bewijzen door zich uit te kleden voor supporters, zoals Andy van der Meijde ooit bij PSV, is afwachten.
Het clubgevoel van Mitchel Paulissen staat niet ter discussie. De middenvelder was achttien jaar (jeugd)speler van de club uit zijn geboortestad, toen hij in 2019 overstapte naar SC Cambuur. Vier jaar later vond hij een nog exotischere bestemming: Lee Man FC in Hong Kong. Nu is hij terug bij Roda, het kind van de club. De speler die ooit zelfs Willem van Hanegem tot een lofzang wist te vermurwen. Het talent dat De Kromme hem toedichtte kwam er nooit echt uit, maar dat Paulissen kan voetballen bewijst hij in Hulsberg meteen. Als nummer 6 strooit hij met ragfijne balletjes. Hoogtepunt is een steekpass op Reda El Meliani, die de 0-2 alleen maar hoeft binnen te lopen. Roda wist zich afgelopen seizoen niet eens voor de play-offs om promotie te plaatsen en moet hopen dat de terugkeer van Paulissen en Van Dessel het enthousiasme aanwakkert. Tot nu toe zijn drieduizend seizoenkaarten verkocht, waarvan 38 aan mensen met de naam Jos (iemand bij Roda heeft dit uitgezocht). Na vanavond zullen er vermoedelijk nog wat Jossen in actie komen. De spelers van SV Hulsberg – die allemaal contributie betalen – bleven na de degradatie doortrainen om zo goed mogelijk voor dag te komen tegen de profs, maar ze happen deze woensdag al snel naar adem. Het wordt 0-14.
‘Gelukkig’, zegt penningmeester Dormans als Filip Janssen in blessuretijd de veertiende tegentreffer heeft gemaakt. ‘Dertien is een ongeluksgetal, hè?’ Hij glimt, en niet alleen van het zweet. ‘Van de wedstrijd zelf heb ik heel weinig meegekregen, links en rechts wordt aan je getrokken. Maar ik zie alleen maar lachende gezichten. Dus ik ben een trots man.’ Paulissen wordt belaagd door handtekeningenjagers. Oude bekenden vallen hem in de armen. ‘Het voelt heel vertrouwd, en toch ook wel speciaal’, zegt de middenvelder tussen het signeren en poseren door. ‘Ik ken zoveel mensen uit de buurt, zie op de club nog veel dezelfde gezichten. Ik ben heel positief gestemd.’ De hitte maakte het voetballen vanavond pittig, zegt Paulissen. Al was hij wel erger gewend in Hong Kong. ‘Daar was het heel heftig. Heet, vochtig. Altijd 32 tot 35 graden, maar het voelde veel warmer aan. Dat was een wedstrijd in een wedstrijd.’ Hij kan een boek schrijven over zijn twee jaar bij Lee Man FC. ‘Soms had ik het gevoel dat ik een andere sport speelde. In Nederland was ik gewend om als team te functioneren. Daar was het ieder voor zich. Je bent een buitenlander dus je moet maar laten zien dat je beter bent. Je wordt niet echt geholpen. Niemand schakelt echt om, zodat je in heel grote ruimtes komt te verdedigen. Het een challenge. Totaal iets anders dan ik gewend was. Ik wist helemaal niks van Hong Kong. Het leven was er aangenaam, maar het was wel bikkelen. Ik ben blij dat ik een keer uit mijn comfortzone ben gekomen.’
Nu voelde hij dat het tijd was om naar huis te gaan. ‘De laatste jaren zag ik dat Roda weer op weg is om Roda te worden. Ik voel me goed en wil nu terugkomen om echt te vlammen. Heb een paar keer gesproken met de technische mensen, daar kreeg ik een goed gevoel bij. Dat de club rustig is, iets wat vroeger wel anders was. Alles bij elkaar was dit het moment om er nog een keer voor te gaan. Ik wil de mensen wat laten zien. Promotie is de ultieme droom.’ Trainer Van Dessel blijft nog even weg van zulke teksten. ‘De spelersgroep is nieuw voor mij, de staf ook. Ik moet iedereen meekrijgen in mijn verhaal. Daar ligt de eerste uitdaging’, zegt de vroegere middenvelder en aanvoerder. ‘Ik heb dertien jaar bij Roda gezeten. Acht jaar als speler, vijf jaar als jeugdcoach. De club heeft altijd een speciaal plekje gehouden. Daarom wilde ik…’ Van Dessel wordt onderbroken door penningmeester Dormans, die nu met een krat vol vlaaien voor zijn neus staan. ‘Hier, pak een stuk’, roept het bestuurslid van SV Hulsberg. Van Dessel bedankt vriendelijk. ‘Kom, kom’, dringt Dormans aan. ‘Gewoon pakken! Dat hoort erbij in Hulsberg.’
Dus vervolgt Van Dessel zijn verhaal even later met een stuk kruisbessenvlaai in zijn hand. ‘Ik ken het Nederlandse voetbal, dat is vooral technisch en tactisch. Het spel in België is meer dynamisch en fysiek. Met die laatste eigenschappen denk ik dat je ook hier een flink verschil kunt maken, dus die wil ik erin krijgen. Alles valt en staat met: hoe snel pikken die jongens het op? Hoe benader je ze, hoe communiceer je, hoe duidelijk ben je? Ik verwacht niet dat ze alle principes binnen zes weken beheersen, maar daarna moeten we wel een eind op weg zijn.’ Voor nu is hij tevreden. Over de wedstrijd, en over het gebak dat hem zojuist nog net niet in de strot werd geduwd. ‘Prima vlaai.’
SV Hulsberg - Roda JC Kerkrade 0-14
Doelpuntenmakers: Bangura (3), Van den Hurk (2), Breij (2), El Meliani, Schwirten, Paulissen, Maiorano, Van Mieghem, Köther, Janssen
2 uur geleden - 26 juni 2025 om 15:04 # 380852