DrHerjod
D’r jong va d’r kloeb staat voor terugkeer bij jeugdliefde: wat kan Mitchel Paulissen toevoegen aan het huidige Roda?
Na eerdere vergeefse pogingen keert Mitchel Paulissen (32) zo goed als zeker terug naar de club waar het voor hem allemaal begon. De tijd dat de middenvelder als hét talent in Kerkrade gold, ligt ver achter hem. Hij is een levenservaring rijker, een andere speler bovendien. Wat kan hij toevoegen aan het huidige Roda JC?
Op de trainerskamer in het Parkstad Limburg Stadion hangt een grote zwart-witfoto aan de muur van de huldiging op de Markt in Kerkrade, met een jeugdige Mitchel Paulissen als middelpunt. Het is mei 2015, Roda JC heeft zich na één seizoen in de eerste divisie terug geknokt naar de eredivisie, met een hoofdrol voor de middenvelder uit de regio in het beslissende duel tegen NAC. Veel mooier wordt het niet.
Nu, exact tien jaar later, staat Paulissen voor een terugkeer naar vertrouwde grond. Zondag kan hij voor het tweede jaar op rij kampioen worden in Hong Kong, om hoogstwaarschijnlijk een dag later zijn transfer richting Roda af te ronden.
Welke Mitchel Paulissen stapt er strakjes binnen in Kerkrade? Wat kan d’r jong va d’r kloeb toevoegen aan het huidige elftal, waarvan een groot deel van de contouren nog door mist zijn omgeven?
In 2019 trok Paulissen, destijds 26 jaar, na zeventien jaar Roda de deur achter zich dicht en vertrok naar Cambuur Leeuwarden. Achteraf gezien duurde die periode in Kerkrade, met daarin degradatie én promotie, misschien net iets te lang, concludeerde hij enkele jaren later. Zijn volledige potentie kwam eigenlijk nooit helemaal tot wasdom in Kerkrade.
Geliefd
Hij, geliefd bij de aanhang, werd altijd gezien als hét grote talent en had na zo’n 150 duels in de hoofdmacht een afscheid door de voordeur verdiend, maar vertrok stilletjes via een zijdeur na een sportief teleurstellend seizoen. Paulissen raakte geblesseerd en moest in de slotfase vaker vanaf de bank toekijken dan hem lief was.
Na zijn vertrek namen alleen clubicoon Pierre Vermeulen en diens vrouw Lonny contact met hem op, vertelde Paulissen later. „Geen bedankt, geen succes. En ik kan het niet eens iemand verwijten, de club heeft ook helemaal geen structuur.”
Hij trok naar Cambuur, waar hij opbloeide onder de vleugels van knuffeltrainer Henk de Jong. Hij is een speler die een arm om de schouder nodig heeft, geen schop onder z’n kont. „Ik ben misschien wel te veel een gevoelsmens voor de voetbalwereld”, vertelde hij in 2021. „Ik moet me gewoon gewaardeerd voelen.”
In Leeuwarden werd de flegmatieke ‘10’ van weleer omgeturnd tot een verbindingsspeler op het middenveld. Hardwerkend, niet vies om vuile meters te maken, maar met de fijne techniek die hij nog immer bezit. Hij had een belangrijk aandeel in het kampioenschap in 2021 en groeide in vier jaar uit tot een vaste waarde bij de Friese eredivisionist.
Kloppend hart
Paulissen werd in zijn laatste wedstrijd vervangen door Michael Breij. De twee zijn goede vrienden en worden nu dus mogelijk herenigd. Het is niet alleen op persoonlijk vlak een match, binnen de lijnen moeten ze straks het kloppend hart van Roda vormen.
Breij als creatieveling achter spits Anthony van de Hurk, Paulissen op ‘8’ om de lijnen uit te zetten. Kwaliteit én ervaring in de as, met in geval van Paulissen bovendien een sterke binding met de club.
Het is op voorhand enkel lastig inschatten wat twee seizoenen in Hong Kong met hem hebben gedaan, met zijn fitheid vooral. In 66 wedstrijden voor Lee Man Warriors noteerde hij 11 goals en 14 assists. Prima statistieken. Zondag kan hij de tweede titel bijschrijven.
Toch vertelde Paulissen vorige week tegen de South China Morning Post dat hij in Oost-Azië „niet in de buurt is gekomen van zijn eigenlijke niveau”. „Er zijn veel dingen die het moeilijk maken: de velden, de hoge temperaturen, de teams waartegen je speelt – je kunt het geen voetbal noemen.”
Hij koos twee jaar terug voor Hong Kong vanwege „het avontuur en financiële plaatje”, en sloeg een aanbieding van zijn oude liefde af. „Ik ben op gesprek geweest en was eigenlijk positief verrast door de plannen die Roda mij voorschotelde”, vertelde hij destijds. „Het was moeilijk om Roda af te zeggen. Ik heb natuurlijk warme gevoelens voor de club.”
Nu worden die warme gevoelens alsnog beantwoord.
Maar niet alleen Roda is veranderd sinds zijn vertrek, met eindelijk bestuurlijke rust na behoorlijk roerige jaren, ook Paulissen heeft een transformatie ondergaan. Als speler, als persoon. Ouder, een levenservaring rijker, vader geworden bovendien.
Eén ding is hetzelfde gebleven: de sportieve prestaties in Kerkrade zijn teleurstellend, de achterban sceptisch over een nieuw seizoen. Een terugkeer van d’r jong va d’r kloeb stuwt in ieder geval het enthousiasme, de hoop op betere tijden.